Papatya gibidir benim sevdam. Beyaz ve sarı.
Beyaz kadar asil ve sarı kadar mutlu. Biraz mavisi var belki, umutlu. Belki biraz da yeşil, biraz narin.
Tek bir farkı var sadece. En mükemmel papatya bile gün olur solar ama benim sevdam solmuyor be sevdiğim. Açmış bir papatya gibi ama solmuyor.
Olmuş bir kor ateş, sönmek bilmiyor.
Görüyorum ya hani her gün o gül yüzünü, onunla yetiniyorum. Ama yine de gel diye bekliyorum. Hayalini kuruyorum her gün.
Ama bakma sen böyle olduğuma. Sevmek bile yetiyor bana. Üzülüyorum bazen ama yine de kahrolmuyorum.
Sen geliyorsun aklıma, nasıl kahrolunur ki zaten !?
Papatya topladım yine bugün. Aklıma sen gel diye. Zaten çıkmıyorsun hiç kalbimden, bir de aklımda ol istedim yine, unutmayayım diye.
Ama keşke sen toplasaydın onları bana. Sevseydin beni birazcık, ne olurdu sanki !?
Hırçınlığım sana değil, kızgınlığım kendime. Alışkın değilim ne sevmeye ne de sevilmeye. İstanbul'un kokusu gibi sinmişsin üstüme. Benim derdim içimdeki kendimle.
Beni al, ateşe at. Canım yanmaz, yeter ki sen yak. Bu nasıl bir hal, bana sorma.
Beni al, yanına kat. Bu can teslim sana. Bak hazırım, bir ömür yanmaya.
Beni hep sev, hiç bırakma. Hep beraber olalım. 'Biz' olalım.
Bak hazırım, senin olmaya. 'Bizim' olmaya.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yazar ✔
Random"Yazı, hayal gücünün bir örneğidir." Burada çoğumuz yazmayı severiz. Yani en azından ben seviyorum. Ve yazdıklarımı seveceğinizi düşünüyorum. Aklıma geldikçe yazmış olduğum şeyleri paylaşacağım. Hatta belki size ait yazıları da paylaşabilirim. Tabi...
