Kahramanları ölmeye mahkum bir film gibi sanki aşkımız. Aşkımız diyorum, çünkü öyle olmasını umuyorum. Abartıyor muyum !? Hiç de bile.
Böyle olmayı istemedim aslında. Yani böyle uzak olmayı.
Nasıl isteyebilirim ki zaten, sen böyle yakıp yıkarken kalbimi ? Neyse işte.
Senin elindeydi aramızdaki uzaklık-yakınlık. Hala da öyle.
Değişmiyor bendeki yerin hiçbir zaman. Değişeceğini de sanmıyorum zaten. Nasıl değişsin, sen değişmedikten sonra ?
Biz neyiz biliyor musun ? Akıp giden zamana göz kırpan yıldızlar gibiyiz. Aynaya hiç bakmadan birbirimizi kırmışız. Kanlı ellerimizle faili meçhul bir ayrılık. Göz göze hiç gelmeden hep başka birine bakmışız. Yorgun bedenlerimizle faili meçhul bir yalnızlık. Yazık, ah çok yazık.
Gece gökyüzünden bir damla yaş düşünce bahar gelir, tüm çiçekler ıslanır. Kara gözlerinden bir damla taş düşünce hüzün, keder yüreğime yaslanır.
Ağlar kalbim şimdi, bir damla yaş düşer gözlerimden. Hatırlarım yine seni, her zamanki gibi. Kahve kokulu gözlerin gelir aklıma. Sanki ne kadar bakarsam beni o kadar çok sevecekmişsin gibi, doyasıya bakasım geliyor.
Seviyorum seni. Her şeyden çok.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yazar ✔
Random"Yazı, hayal gücünün bir örneğidir." Burada çoğumuz yazmayı severiz. Yani en azından ben seviyorum. Ve yazdıklarımı seveceğinizi düşünüyorum. Aklıma geldikçe yazmış olduğum şeyleri paylaşacağım. Hatta belki size ait yazıları da paylaşabilirim. Tabi...
