Gözlerimi açmamla belimdeki ağrıyla yüzleştim, burada nasıl uyumuştum ki? Philia çoktan uyanmışsa benzer gözlerle bana bakıyor, yanağımdan öpmesiyle gülümseyerek boynuna bir buse kondurdum. Kapı çalıyordu, sanırım beni uyandırmasının sebebi buydu. Bu saatte kim olabilir düşüncesiyle kapıya ilerlemiştim, Philia kucağımdaydı. Kapıyı açmamla karşımda Defne'yi görmeyi beklemiyordum, hele akşamdan sonra, derdi neydi acaba? Sinirlerim yine bozulmaya başlamıştı Philia boynuma gömülmüş bir şeyler mırıldanıyordu, Defne'nin değişik bakışlarından kurtulmak amacıyla ilk konuşan ben olmuştum, başımdan atmak en iyisiydi, kızımla aynı ortamda olması bile fazlaydı.
F- Hayırdır? Gece konuştuğumuz şeyler yetmedi mi? Neden geldin Defne? Rahat bırak.
D- Komşularına karşı hiç bu kadar kaba olabileceğini düşünmemiştim Ferdi.
F- Neyden bahsediyorsun sen?
D- Taşındım, yan daireye.
F- derin bir nefes alıp sakin kalmak uğruna Philia'nın güzel kokusunu içime çektim, ne işi vardı burada? Beni mı sınıyordu?* Defne ne yapmaya çalışıyorsun? Açık açık söyle.
D- Belli değil mi Ferdi? Seni istiyorum, özledim seni, her şeyini. Sende beni istiyorsun, ya biz evlenecektik ha? Bir bebek uğruna bana böyle davranman, şaşırtıyor.
F- Philia gözlerini Defne'ye çevirmiş dinliyordu, bense sinirimi kızıma hissettirmemde çalışıyordum. Onu korkutmak istemezdim, fakat sinirlenmemek elde mi? Ona olan öfkemi, nefretimi, görmüyor muydu cidden? Tam acınacak bir haldeydi. Yakışır.* Defne sana açıkça söylüyorum son kez, benim sana olan sevgim o gece bitti. Bir azıcık bile yok, sen sevilecek bir insan değilsin anlasana? Ben pes etmişken hayatmış giren birine verdim tüm sevgimi, terk edene ne kaldı biliyor musun? Acıma duygusu, acıyorum sana. Nefretim ve öfkemin yanı sıra o kadar acınası bir haldesin ki, iğreniyorum senden. Seni istiyordum, ben eski Defne'yi istiyordum, sadece istiyordum bir aralar. Sana ihtiyacım yok Defne. Sen benim için yoldan geçen tanımadığım herhangi birinden bile değersizsin, kızımın senin gibi bir kadından doğmasına utanıyorum, onun adına. Neyseki o seni hiç tanımayacak, onada bu iğrenç duyguları hissettirmem. Şimdi defolup git kapımdan, yan dairede mi kalıyorsun. Kal. Ben senin yokluğuna alıştım, yan dairemde oturmam bir şey değiştirmez.* Philia yüzüme bakıyordu anlamayan gözlerle, sinirimin farkına varmış olacak ki beni güldürmek için elini burnuma getirmiş yavaşça dokunuyordu. Defne? Umrunda bile değildi, yüzüne bile bakmamıştı, hissediyormuşçasına. Gülüşüme engel olamayıp, gülmüş elini öpmüştüm, Defne gitmişti.
ferdi_kadioglu | story
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sabah kahvaltımızı yaptıktan sonra Ceyda ablanın gelmesiyle çıkmıştım. Antrenman vardı, tesise varmamla soyunma odasına geçmiştim.
E- Ferdi günaydın, nasılsın?
F- İyidir Emre, sen? Dizin nasıl oldu?
E- İyiyim, tedavi iyi gidiyor yeni fizyoterapist sağolsun.
