Undefined Love

Chapter 2: SASUKE AND URUCHIMARU!!!!!!

Nandito na ako ngayon sa veranda ng bahay ko....Yep!...you read it right..may sarili akong bahay...wala kasi dito ang mga parents ko...eh ako naman hindi gustong mag-apartment or magboard...so binilhan nalang nila ako.Kasama ko lng dito yung katulong ko..

Napatingin ako sa langit. Ang daming stars..Naalala ko yung guy... Anu kaya ang pangalan niya...Ang gwapo niya..Those black eyes..his sasuke look..his glowing skin tone at ang chinito niyang mata...HAAAYY..sana makita ko siya ulit...

Tulog na ko.....

HUWAAAAAAAAAA!!!!!

Hindi ako makatulog!!!!!

RING- Pretty Pretty please, won’t you ever ever feel- RING

Cellphone ko yun ha. Cnu kaya ang tumatawag..

RING-Like your less than Fucking Perfect- RING

“ Sandali!!..Atat naman to”

“Hello!!!”

[ Wow! PMS??!]

“Heh! Ikaw pala Anne..What do you want?”

[ Bukas, punta ka sa Valley Studio...7:00 sharp! Geh..bye]

“ Teka! Ang aga naman nun!”

ToootToootTooot

“ Binabaan ako. D man lang nakapag Good Night”

Yung tumawag pala si Anne yun. Lorraine  Anne Lim,anak ng  may-ari ng sikat na beach resort sa Batangas. Siya yung sinasabi kong iniwan ako sa Starbucks at yung kasama niya ay si Vanessa Nicole Morente, anak naman ng may-ari ng isang Shiping Company sa Maynila. Bigatin mga friends ko noh?.D rin ako pahuhuli dyan..Hindi sa pagmamayabang pero isang business man and woman ang parents ko sa Korea tapos Isang Fashion Designer ang sister ko in Paris. Bongga diba?. Pero totoo yan.

Bakit napunta na pala sakin ang usapan?. Back to my friends..Mataray yan si Anne, sa mga matataray rin at madaldal, inaamin rin naman niya yan  while si Niki naman grade concious pero nakakarelate parin siya samin, weird nga lang. Peace tayo diyan, Friend...But kapag ipinagsama mo kami, hindi ka namin tatantanan kapag ikaw ang natripan namin..Makulit!!..HUWAHAHAAHAH!!!*Evil laugh here*

Hala! Naalala ko yung demonyong pinagtawanan ako kanina..Para siyang si Uruchimaru. Kung May Sasuke, may Uruchimaru din...HUWAHAHAHAHA* Evil laugh ulit*

Hay nako, kung anu-ano na ang mga naiisip ko..makatulog na nga...Maaga pa ako bukas, kung hindi mapapatay ako ng bruhang yun...

*Next Day*

KRRRIIIINNNNGGG!!!!!!!!!!

WAAHHH!!! BOOOGSSH!!!TUGGGSSSHH!!

Aray! Okey na sana na mahulog ka sa kama, pero bakit?!! Bakit nauntog pa!!?? Sakit kaya!!!Ganito ba dapat palagi kapag gigising ka??!!! My Precious head!!!

Anong oras na ba??!!!

6:30 AM

Sus..6:30 pa lang pala

WHAT!!!!! Six Thirty!!!

Dali-dali na akong bumangon sa sahig at pumasok sa c.r. UGGHH!!! Sa usual 30 minutes na ligo ko eh naging 15 minutes nalang, isama na diyan ang 5 minutes na pagbihis. 10 minutes nalang ang natira, patay na ako!!!! Iniisip ko na ngayon kung paano ako papatayin ng babaeng yun..Siguro papakainin niya ako ng sili at lalagyan pa sa mata!! Or ipapakain sa mga alaga niyang aso na Rottweiler or ipatapon sa pinakamaduming ilog dito sa Pilipinas...

Last time na parusa niya sa akin ay pinakain niya ako ng 8 bars ng Cudbury chocolate at pinainom ng coke float. Patayin daw ba ako sa tonsilitis o diabetes. Late lng ako ng 5 minutes niyan ha.5 MINUTES!

Anyways, bumaba na ako sa kitchen para magpaalam sa katulong ko. Hindi na siguro ako magbe-breakfast.

“Alis na ako manang!” sabay sira ng pinto. Dalawa lng kasi kami dito, naninigurado lang baka nakawan pa kami dito. Medyo may pagkatanga pa naman katulong ko..hehe, peace tayo diyan! V

Since walking distance ang bahay ko papuntang Valley studio so sasakay nalang ako.hahehi

Pumara na ako ng tricycle.

By the way, Valley Studio- newly open music studio. Sabi ni Niki completo daw ang music instruments dito. Isa rin tong recording studio.

Pumasok na ako sa studio. Tamang tama 6:58 palang. Pumasok na ako sa music room.

Woah! Grabe! Completo nga ang instruments dito. Total wala pa naman sila, dito muna ako sa veranda. Sosyal nga, may veranda tong studio na to tapos sa center merong white na malaking piano.

Hindi pa naman masyadong mainit, magpapainit muna ako..hehe. Vitamin D din to.

Umopo ako sa may railings na gawa sa bato. Mag eemote muna ako.

Miss Invisible by Marie Digby

Theres a girl

Who sits under the bleachers

Just another day eating alone

And though she smiles

There is something just hiding

And she cant find a way to relate

She just goes unnoticed

As the crowd passes by

And she'll pretend to be busy

When inside she just wants to cry

She'll say...

Take a little look at the life of Miss Always Invisible

Look a little closer, I really really want you to put yourself in her shoes

Take another look at the face of Miss Always Invisible

Look a little harder and maybe then you will see why she waits for the day

When you'll ask her her name

Hindi na ako marunong sa kasunod na lyrics.hehe..^_^

San na ba ang dalawang yun! 7:30 na ha!

“May hinihintay ka ba?” sabi ng unknown guy sa may pinto. Parang pamilyar ang boses niya.

“ Oo. Ang tagal nga nila” sabi ko without looking back.

“ May dalawang babae dun sa labas. Baka sila yung hinihintay mo. Wait lng ha, tawagin ko.”

“ Ah hindi, okey lng.  Ako na ang pupunta sa kanila” paglingon ko wala na sya. Pssh! Bahala sya! Masyado naman  syang mabait. Baka abusuhin yan! Haaayy.

“ Hoy Nimae! Tama nang emote mo dyan! May pakilala kami sayo!” Sino na naman ba yun!

Paglingon ko, sus si Niki at Anne lng pala may kasama silang dalawang lalaki.

“ Hoy! Kayong dalawa! 45 minutes late! EXPLAIN!” Ang layo pa nila sakin kaya sinigawan ko sila.

“ Hangang ngayon PMS ka parin?! “ sabi ni Anne. Tumawa yung mga kasama nilang lalaki .

“ Nga pala may kasama kami.” Sabi naman ni Niki.

“Whoa! May kasama pala kayo?! Hindi ko nakita.”  I said sarcastically.

“ Heh! Come here boys!” Tawag niya sa dalawang lalaking kasama nila. Medyo malayo kasi sila samin.

“ Nimae, meet my cousin and his friend, Kei and Shin, Kei and Shin, meet Nimae, my ever loving bruhang bestfriend .” Pagpapakilala ni Anne.

“ Ganun!? Hel- SASUKE AND URUCHIMARU!!!!!!” sila yun. Sila yun. Ang gwapo at ang demonyo. Nakita ko siya ulit.