~SasuNaru~ Aikido Koleji

Titreyen ayaklar

     O an olduğumuz yerde öylece kalmıştık. Sakura böyle bir şey beklemiyor olsa gerek ki göz yaşlarını tutamadı. Bir yandan hıçkırarak ağlıyor bir yandan da bizimle konuşmaya çalışıyordu. "Na-nasıl olabilir, ne neden bize söylemedi ki?!"

    Elimi Sakura'nın omzuna koydum. Ben de en az Sakura kadar üzgündüm. Çünkü benim için önemli bir kişiydi. "İtachi-san eğer izin verirseniz Sasuke'yi görmeye gidebilir miyiz?" "Ama oku..." Daha İtachi-san sözünü bitiremeden Sakura ile aynanda konuşmaya başladık. "Bir gün okula gitmemekten bir şey olmaz!" Biraz düşündükten sonra cevap verdi. "İyi tamam."

   Bir kaç hafta önce(bu kısımları üçüncü kişinin ağzındanmış gibi okuyun)

   Yoğun kardan dolayı Sasuke eve uğramaya karar vermişti. Omzundaki çantasıyla kapıda bekliyordu. İtachi kapı sesini duyunca heyecanla kapıya koştu. Küçük kardeşini görünce şaşırmış ve sevinmişti. Kardeşini eve aldı.

   Akşam yemeğine daha vardı. İtachi koltukta oturmuş gazetesini okurken bir yandan da Sasuke'yle konuşuyordu. Sasuke her zamankinden farklı olduğu belliydi. İtachi de bunu geç olmadan fark etti. Sürekli ellerini kütletiyordu. Bunu bilinçsiz yaptığını düşünüyordu. Gözlerini kardeşinin ayaklarına doğru çevirdiğinde ayaklarının titrediğini gördü. Korkmuş olabileceğini düşündü ve kardeşini neşelendirmek için elini yavaşça omzuna koydu. "Sasuke, iyi misin?"

     Sasuke bir an titremesini kesti ve şaşkınlıkla abisine baktı. "Evet, neden sordun ki?" "Şey ayakların titriyormuş gibi geldi de." "Son zamanlar da bazı arkadaşlarım da öyle söylüyor." İtachi endişelenmeye başlamıştı. Bunu annesine göstermeliydi hayati bir tehlike yaratabilirdi.

   Akşam yemeği için annesi ve babası da gelince herkes sofraya yerleşti. Sasuke kaşığı tutmakta zorlanıyordu. Bunu fark eden annesi oğlu için endişelenmişti.

   Sasuke elindeki kaşığı bir kez daha masaya düşürünce sinirlenmişti. Sinirli olduğunda konuşmazdı. Kaşığı sertçe masaya fırlattı. Sandalyeden kalktı ve bir şey demeden odasına gitti. İtachi kardeşinin arkasından gidiyordu. Sasuke kapıyı sertçe kapadı. Yatağına uzandı ve kendi kendine sakinleşmeye çalıştı. İtachi kapıyı hafif aralayarak kardeşini izliyordu.

    Sasuke bir kaç dakika sonra yataktan kalktı. Biraz durduktan sonra elini hafif kaldırdı. Bağırarak duvara yumruğunu geçirdi. Duvar azıcık çatlamıştı. Sasuke'nin eli ise kanıyordu. İtachi kardeşinin durumunu görünce telaşla odaya girdi. Sasuke'yi sakinleştirmeye çalıştı. Bağırma seslerinden annesi ve babası da odaya girdi. Sasuke'yi sakinleştirmeyi başarınca hızla hastaneye gittiler.

  Şimdi

   Sakura ile hastane odasına girdik. Sasuke bilinci kapalı bir şekilde yatakta uzanıyordu. Sakin görünüyordu. Sakura eliyle göz yaşlarını sildi. Kollarını açtı. Sasuke'ye sarılmaya başladı.

    "Neyse, biraz daha dinlensin. Bir iki saate uyanır. O sırada biz de ilaçlarını alalım."

   "Şey ben burada kalabilir miyim?" "Peki, biz çıkıyoruz." Sakura ile hastaneden çıktılar. Ben de gözlerimi Sasuke'den ayırmamaları çalışıyordum. Biraz sıkılacak gibi görünüyordu ama onun için her şeyi yapabileceğimi söyleyebilirdim.

    "Naruto?"

   Gözlerini aralamış bana bakıyordu. Simsiyah gözlerini görünce onu ne kadar özlediğimi hatırladım ve gözlerim dolmaya başladı. Onu ne kadar sevdiğimi işte o zaman anlamıştım...

   Bölümü biraz hızlı attım. Yazasım geldi. Bi de oy verebilirseniz çok sevinirim;)