Dondurma

148 13 7
                                    

      Pazar günü, saat on iki gibi uyandım. Yataktan kalktım. Ranzanın üst katına baktığımda yatak boştu. Büyük ihtimalle Sasuke erkenden kalkıp gitmişti. Hızlıca üstümü giyindim ve odadan çıktım.

      Yemekhaneye doğru gidiyordum. Merdivenlerden inerken karşıma bir çocuk çıktı. Çocuk siyah saçlı ve siyah gözlüydü. Kaşları ise çalı gibiydi.

      Beni görür görmez yanıma doğru geldi. " Ben Lee, sen de Naruto olmalısın!!" Adımı nereden bildiğini sordum. İlk baş gülümsedi. " Bütün okul seni tanıyor, sen Sasuke'nin sevgilisisin!!" Yüzüm kıpkırmızı olmuştu. " Neyden bahsediyorsun?" diye sordum.

      O sıra Sasuke ve Suigetsu mu artık her ne boksa,  onların geldiğini gördüm. Lee " Bak geldi sevgili Sasuken." Lee de takmıştı. Tabi bunu duyan Suigetsu gülmeye başladı. Sasuke ise biraz utanmıştı.

      Suigetsu yanıma yaklaştı. Sırtıma bedensizce bir şaplak attı. Lee' ye göz kırparak " En iyisi biz gidelim!!" dedi. Lee kafasıyla onayladı ve ikisi de gittiler.

         Sasuke ile tek kalmıştım. Utanmıştım. Sasuke kekeleyerek " Şey geçen b- birlikte dondurma yi- yiyememiştik. İstersen hazır ha- hava açıkken dondurma yemeğe gidebiliriz."

      " Olabilir." dedim. Sasuke anlamsızca baktı. " Olabilir derken." "Yani olur!!" diye bağırdım yanlışlıkla.

      Etrafımızdaki insanlar bize bakmaya başladı. Sasuke derin bir nefes aldı. " Saat üçte buluşalım." dedi ve gitti.

      Saat üç olmuştu. Erkenden gelmiş, Sasuke'nin gelmesini bekliyordum. Bir kaç dakikaya geldi. Dondurmacıdaki boş bir masaya oturduk. İkimizde konuşmuyorduk. Hem çok utanmış, hem de çok çekinmiş duruyorduk. Sonunda bir garson geldi. Siparişlerimiz aldı.( Külahta çikolatalı ve limonlu, tabakta karamel )

      Bir sohbet başlatmalıydım. Aklıma ilk gelen şeyi söyleyiverdim. " Tipin çok güzel!!" Sasuke bana öylece baktı. " Teşek..." derken garson dondurmalarımızı getirdi.

      Dondurmaları yemeğe başladık. Sasuke elindeki kaşığı masaya bıraktı. "Naruto sana bir şey söyleyeceğim, ben..." sözünü tamamlamasını heyecanla bekliyordum. Cümlesini biraz daha uzattıktan sonra sözünü tamamladı. " Seni seviyorum!!"

      O an öylece kalmıştım. Bir şey diyemeden arkamızdaki masadan bir ses geldi. " Sonunda!!" Ses Sakura'nındı. Bizi takip etmişlerdi. Bu çok utanç vericiydi.

      Sakura elini omzuma koydu ve konuşmaya başladı. " Hayırlı olsun!!" Hem utanmış hem de sinir olmuştum. Çünkü amma abartmışlardı. Sasuke kısık sesle " Artık gidelim mi?" diye sordu. Başımla onayladım. Hızlıca dondurmacıdan çıkmış, yurda doğru ilerliyorduk.

      Hayatımdaki en iyi gündü. Devamını bekliyordum...  

Bu bölüm bu kadar. Aklıma fikir gelmiyooo!!!

~SasuNaru~ Aikido KolejiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin