Dynamight's Number One Fan! | Texting ᵇᵃᵏᵘᵈᵉᵏᵘ

medya

Yine güya istifa ettiği ajansa giderken buldu kendini lakin bu sefer farklıydı.

Üstüne kendini gizlemek için olabilecek her şeyi geçirmiş, olabildiğince kendini saklıyordu. Ajansın kapısına vardığında ise bir grup gazeteci seslerini tüm şehre duyururcasına olay çıkarıyordu.

"Dynamight halktan bir şeyler mi saklıyor?!"

"Dün koştuğunuz çocuk bir UA öğrencisi! Bir villain mi? Neden peşinden koştunuz ve polise teslim etmediniz!?"

"Dynamight bir suçluyu mu saklıyor?!"

"Bir öğrenci ile ilişki yaşadığınız doğru mu!?"

Cidden bu kadar ufacık bir şeyden, tonlarca şey çıkarmaları gericiydi. Tıpkı paranı ne yaptığını soran anneler gibi.

İzuku özgünlüğünü kullanarak, binaların arasından, ajansın dördüncü katına pencereden girdi.

Ardından çıktığı odadan, Katsuki'nin odasına doğru kapşonlusunun başını açarak girmiş, masada üç kişi ile bağırarak onu tartışıyor iken bulmuştu.

"Size dedim ya! Çabuk silin şu haberi ve paylaşanı dava edin! Özel hayatım kimseyi ilgilendirmez."

O sırada odaya girmesi ile tüm gözler İzuku'ya dönmüştü, nefesi darlandı oğlanın.

"Bölüyor muyum..?"

"Hayır, defolun sizde! Sabahtan beri bu bokla uğraşıyorum! Alt üstü stajyerimin peşinden koştum diye, dedim ya göreve gitmiştik!"

Çalışanlar başını eğdi ve odadan çıktılar, tabii çıkana dek bir bakışlarını bile İzuku'dan esirgemeyerek.

Şimdiyse yalnız kalmışlardı, siktiri boktan bir sessizlik odayı esir almış bir şekilde.

İzuku sulu gözlülüğünü bir türlü bitiremiyordu, ağlayarak onun masasının önüne oturmuş. Doğrudan Sarışının yüzüne bakmaya cesaret bulamıyordu, toplum denen şeyin bir parça gazete satmak uğruna mahvettiği hayatlar.

"Bunun başımıza geleceğini biliyordum... A-ama daha başında iken gelmesi... Sana demiştim Katsuki, sıkıntıdan başka bir şeye yol açmam ben!"

Katsuki kaşlarını çattı.

"Ne saçmalıyorsun sen?"

Sarışın ayağa kalkarak sinirli adımları ile oğlanın önüne gelmiş ve onun çenesinden tutarak nihayet ona bakmasını sağlayabilmişti.

"Sana dedim ki... Ne saçmalıyorsun sen? İzuku insanlar yüzünden kendini mi suçluyorsun!?"

Gözyaşları çenesini tutan ele vardı.

"En başından b-beri sana açılmamalıydım."

Katsuki üzüldü, kalbi parçalanıyordu bu sözler üzerine... Sonunda ona iyi gelen bir insan, onu bir yapan bir insanın ona karşı böyle cümleler kurması.

Gözyaşlarını iteledi çillerinden doğru ve onun yanağından öptü, ah... Yapma İzuku'nun kalbi dayanamazdı Sarışından gelen herhangi bir dokunuşa.

"İzuku, bu aşkın tek taraflı olduğunu mu sanıyorsun..?  İkimizin sorumluluğu bu... Medyayı biliyorsun, her türlü kaçmak mümkün değil. Siktiğimin piçleri yüzünden ne diye keyfimizi bozmak zorundayız?"

"Beni villain sanıyorlar!  Üç Hero bile bir grup kişiyi kapıda tutmakta zorlanıyor Katsuki! Y-ya! Ya benim yüzümden mevkinden zarar görürsen!?"