Taeလည်း အိမ်ရောက်တာနဲ့အခန်းထဲတန်းဝင်ကာ ပင်ပန်းသမျှရောလူကဟော့ပေါ့စားထားတာကြောင့်အနံ့တွေထွက်နေတာမို့ ရေချိုးပလိုက်တော့သည်။
"အာ အခုမှပဲလန်းသွားတော့တယ်"
Taeလည်းရေမိုးချိုးပြီးထွက်လာတော့ စာရေးခုံပေါ်တင်ထားတဲ့ဖုန်းကတတီတီမြည်တော့သည်။
"ဒီချိန်ကြီး ဘယ်သူလဲ"
Taeလည်းယူကကြည့်လိုက်တေု့ မကိုင်မချင်းဆက်ထားတဲ့ဖုန်းcallတွေနာမည်ကလည်းတစ်ခုတည်းသာ လူဆိုးကြီးဆိုတဲ့သူကဖုန်းကိုဆက်တိုက်ခေါ်ထားတာပေ။
လူဆိုးကြီး ဆိုတာ jkဖုန်းပင်ဖြစ်သည်။
"ဟယ်လို လူဆိုးကြီး"
"ဘာ ဘယ်လိုခေါ်လိုက်တာ အခု"
တဖက်ကပြန်ဖြေတဲ့အသံကဒေါသပါနေတာကိုtaeခံစားမိနေတော့သည်။။
"ဘာဖြစ်တာလဲ သူညားကဒီလိုပဲခေါ်နေကျကို"
"ဘာလို့ဖြန်းမကိုင်တာလဲ ဘာလုပ်နေတဲ့ဘယ်သူနဲ့"
"ယောင်းကို မယုံသလိုမမေးနဲ့ ယောင်းမကြိုက်ဘူး ယောင်းရေချိုးနေလို့မကြားလိုက်တာ"
"ရေချိုးနေလို့မကြားလိုက်တာဆိုလည်းပြီးသားပဲ"
"သူညားကိုဒေါသထွက်တဲ့အသံနဲ့မပြောနဲ့ အေးအေးဆေးဆေးပြော"
"ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ပါဗျ အခုအိမ်ရှေ့ကိုထွက်လာခဲ့ပါဦး ကျွန်တော်မျိုးခညားလေးအိမ်ရှေ့ရောက်နေပါတယ်"
"ပုံမှန်တိုင်းပြော အိမ်ရှေ့ဘာလာလုပ်တာလဲ"
"တနေရာခေါ်သွားချင်လို့ လိုက်ခဲ့ဖို့ဆင်းလာခဲ့"
"အိပ်တော့မလို့ကို ခဏစောင့်ဆင်းလာခဲ့မယ်"
Taeလဘ်းဖုန်းချပြီးအဝတ်လဲကာအောက်ဆင်းလာတော့သည်။
"သားငယ် ညကြီးဘယ်လဲ "
"အော် သားကိုအလုပ်ခေါ်တဲ့တစ်ယောက်ယေ သူကတနေရာလိုက်ခဲ့ဖို့ခေါ်လို့"
"အော် ဟိုသမက်ချစ်စရာလေးလား"
"Monနော် ဘာသမက်ချစ်စရာလေးလည်း ဟွန့် တော်တော်ချစ်ဖို့ကောင်းတာအဲ့လူဆိုးကြီးက ယုနါရုပ်နဲ့"
