/Sonsuza Kadar Hayran 2/

Bölüm 14

[Dikkat bu bölüm aşırı derecede olumsuz örnek, kan ve küfür içermektedir eğer rahatsız oluyorsanız okumayın lütfen.] Bölüm şarkısı; Hayloft II

Uçaktan indik ve Emre ile eve doğru yol aldık. "Ee, sen ne yaptın Emre?" 

"Bir şey yapmadım valla."

"Ha, yani yüzleşmek için gitmedin?"

"Gitmedim..."

"Amaaan, siktir et!" Tuana radyoya uzandı ve şarkının sesini yükseltti. "Şu siktiğimin dünyasına bir kez geliyoruz tadını çıkaralım!" Emre'nin hüznü hemen yok olmuştu. Eve vardığımızda Ömer ile karşılaştık bizi bekliyormuş oda. Ömer ayağa kalkınca kollarımı açtım ama ilk bana değil Tuana'ya sarıldı.

"Hey!"

"Hürkan, kardeşim, büyük satıldın." Emre elini omuzuma koydu. "Aynen, büyük satıldım." Kollarımı birbirine doladım. "Neyse, ben yukarı çıkıp annemleri de göreyim." Tuana çıktıktan sonra bizde oturup sohbet ettik biraz.

[1 Ay Sonra]

"Geçin oğlum, Tuana odasında." Yasemin Teyze geçmemiz için kapıdan çekilince bizde içeri girdik. 1 aydır Ateş'ten hiç haber gelmemişti belkide pes etmişti bizde rahat bir nefes almıştık sonunda.

"Ha, şey. Tuana bu aralar bir animeye sarmış dikkat edin." 

"Neye dikkat edelim ki?" Dedi Emre.

"Odasına girince anlarsınız." Tuana'nın odasına doğru ilerlerken Emre söyleniyordu. "En fazla ne olabilir ki? Gerçi bir haftadır ne evden çıktı ne de mesajlarımıza cevap verdi bunları düşününce ürkmedim değil." Emre kapıyı çaldı ama içerden ses gelmedi. "Acaba bir sıkıntı mı var?" Birkez daha çaldı. "Tuana?" Hiçbir ses yoktu. "Tuana, açıyorum kapıyı." Kapıyı açması ve kafasına oyuncak kılıcı yemesi bir oldu. "Ananı avra-" Sözünü tamamlayamadan ikinci darbe geldi. Biz daha ne olduğunu anlamadan Tuana odadan çıktı elinde oyuncak bir katana vardı üstünde ise Japon kültürüne ait olduğu belli olan kıyafetler vardı.

"Seni pislik iblis!" 

"Tuana ne iblisi Emre ben!" Tuana saldırı için pozisyon aldı ve üstümüze koşmaya başladı. "Noluyor amk!" Üçümüzde koşmaya başladık Tuana ise elindeki oyuncak katanasıyla bizim peşimizdeydi. "Yasemin Teyze kurtar bizi!" Diye bağırdım. Çıkmaz bir odaya geldiğimizde Yasemin Teyze belirdi.

"Aranızdan birini verin iki pataklar bırakır yoksa üçünüzde kurtulumazsınız. Ben uyarmıştım sizi." Ömer ile göz geldik. "Emre!" Dedik aynı anda. "Hay ben sizin gibi arkadaşları." Tuana'ya Emre'yi verdik birkaç kez kılıçla vurduktan sonra bıraktı. "Ne yaşadık lan biz?" Yasemin Teyze cevap verdi Ömer'in bu sorusuna. "Dedim size bir animeye sarmış diye o animede de iblisleri kesiyorlarmış bir haftadır elindeki kılıç mıdır katana mıdır nedir onunla yargı dağıtıyor evde." Ayağa kalktım ve Tuana'nın odasına gittim. "Güzelim?" Bilgisayarında odaklanmış bir şey izliyordu. "Ne izliyorsun?" Ekrana yaklaştığımda dehşete düştüm.    "B-bunlar abilerin mi?" Tuana tamamen kitlenmişti. Bilgisayarda izlediği şey abilerinin öldürülüşleriydi ve bunu yapıp Tuana atan kişi ise Ateş'ten başka biri değildi...

Gözlerimi ekrandan zar zor ayırıp Tuana'ya baktım gözyaşları yanaklarından süzülürken gözlerini hiç kırpmadan ekrana bakıyordu. "Güzelim, sakin ol." Diye fısıldadım ama nafileydi. Elleri deli gibi titriyordu bir an nefes bile almadığını düşündüm ama bu düşünce çok çabuk yok oldu çünkü Tuana gözlerini kapadı ve; "ABİ!" Diye bağırdı. Diğerleri koşarak yanımıza geldiler Yasemin Teyze görmesin diye ekranı kapamaya çalıştım ama çoktan görmüştü bile...