Arranged love✔︎

8️⃣

1კვირის შემდეგ.

-სონა მაგ საჭმელს მოეშვი და მიდი მოემზადე, მალე უნდა მოვიდნენ სტუმრები

-მე რომ არ დავხვდე არა?

-აბა უშენოდ აქ რა უნდათ? ჩემს სანახავდ კიარ მოდიან

-აუუ მაა გეხხვერწები რაა, არ გინდა ეს ქორწილი, მე ვიმუშავებ და ფულსაც შემოვიტან. ოღინდ იძულებით არ დამაქორწინოთ რა.

-სონა ეს გადაწყვეტილია ამიტომაც ნუღარ წუწუნებ.

-და ჰანი? მას ვერ მივატოვებ, თუ გავთხოვდები ჰანს მაინც არ მივატოვებ გესმის?

-შენ ერთი თვე გქონდა მასთან დასაშორებლად, მაგრამ ეს არ გააკეთე, ამიტომაც რაც გინდა ის მოიფიქრე და ჯისუნგს დაშორდი თორემ მე მომიწევს მისი აქედან გაქრობა.

-ამას არ გააკეთებ.

-კარგადაც ნახავ თუ არ ვიზამ, ეხლა კი დროზე ზემოთ. ლამაზად ჩაიცვი შენი საქმრო და მის ოჯახი მოდიან და მინდა ყველაზე ლამაზი იყო.

მე აღარაფერი მითქვამს ოთახში ავვარდი.

ტირილი არ დამიწყია.

ტირილი ჩემი საქმე არა, ასე მგონია როცა ვტირი სუსტი მოვჩანვარ, ან თუ ვტირი ჩუმად ვტირი, მაშინ როცა სულ მარტო ვარ, რადგან არ მიყვარა როდესაც ჩემს ცრემლებს უყურებენ.

ლოგინზე დავემხვე და ფიქრი დავიწყე იმაზე თუ ასეთი საშინელი ბედი რატომ მაქვს.

ლინოსთან დარეკვა და გულის გადაშლა მინდოდა მაგრამ ვიცოდი რომ დღეს არ ეცალა. ამიტომაც ტელეფონი მოვისროლე და თვალები დავხუჭე.

-სონა ადექი, ასე დიდხანს ვერ იქნები

-არ მინდა მელო. ეხლა რაც მინდა ისაა რომ დავიძინო და როცა გავიღვიძებ ეს ყველაფერი სიზმარი იყოს.

-მაგრამ რეალობაა, ამიტომაც როცა გაიღვიძებ ისევ იგივე სიტუაციაში იქნები.

-გაპარვაზე რა აზრის ხარ.

-გააფრინე? რომ გაიპარო მამაშენი მთელს კორეას გადაქექავს და მაინც გიპოვის. და როცა გიპოვის მერე დაგენძრევა.