i like u | jongsang

13

aradan bir kaç gün geçmişti ve ben ne yeosangın aramalarına ne de mesajlarına geri dönmüştüm.

Ona yazmayı ve onunla konuşup olanları düzeltmek istiyordum fakat San biraz fazla karşıyordu.

Haklı olabilir, ama belki de ben çok abarttım bilmiyorum tek bildiğim ve istediğim şey yeosang ile konuşmak.

Sıkıntıyla yatağımdan kalktım ve esneyip odamdan çıktım.
Adımlarım mutfağa giderken evin çok sessiz olduğunu fark ettim, sanırım San sevgilisinin yanına yani Wooyoung'a gitmişti.

Buzdolabını açıp atıştıracağım bir şeyler var mı diye baktım günde yüz kez yaptığım gibi.
Ne yapayım canım çok sıkılıyor ve yapacak hiçbir şey yok.

Oflayarak buzdolabın kapağını geri kapattım ve masanın yanında ki sandalyeyi çekip oturdum, bir şeyler yapmam gerekiyordu yoksa ciddi anlamda sıkıntıdan patlayacaktım. Seslice oflayıp kafamı masaya koydum sonra da etrafa bakındım, eğer olur da bir şeyler yapmak istersem diye.

Bir kaç dakika daha öyle bakındım ilk başta kahve yapacaktım üşendiğim için vazgeçtim, tam kalkacakken camın tıklatıldığını duydum ve hemen cama döndüm döner dönmez de gördüğüm kişiyle yerimde sıçradım.

Bunun ne işi vardı burada?

Oturduğum sandalyeden hızlıca kalktım fakat biraz hızlı kalktığım için sandalyeyi düşürmüştüm hemen eğilip onu düzeltip geri cama baktım.

Eliyle camı açmamı işaret ediyordu, salak.
Hemen yanına gittim ve camı açtım.

"Kapıyı çalmak zor değil.."

"Kapıyı açmazsın diye düşündüm."

"Ve sende bu yüzden mutfağın camına gelip beni izlemeyi tercih ettin, değil mi?"

"Ya aslında şöyle-"

"Hey bu çok korkutucu."

"Özür dilerim korkutmak istememiştim, peki şey kapıya gelsem?"

Yanaklarını şişirip etrafa bakmaya başlamıştı sanırım San içeride mi diye bakıyordu.

"Beni içeri alır mı-"

"Hayır."

lafını bölüp camı kapatacakken hızlıca durdurmuş ve camı kapatmamı engellemişti.

"Jongho lütfen..Konuşalım bak seni çok özledim sadece sarılsak bile olur tamam mı? hatta istersen girdiğim de dövedebilirsin beni ama yeter ki konuşalım."

Sıkıntıyla nefes verip ellerimi camdan çektim, bende onu çok özlemiştim ve onunla da deli gibi konuşmak istiyorum ama içimde bir sıkıntı vardı.

"Pekala, sadece konuşacağız umarım beni ikna edecek bir açıklaman vardır."

.

hellosssss

çok üşendiğim için yazmadığım o iki bölümü bugün yazdımm vee karşınız daa