Fic; okunma yorum ve oy açısında baya düşüşte, buna bir tık üzülmüş olabilirim ama yinede okuyanların adına bölüm atıyorum.
Neyse uzatmadan söyleyeyim bu bölüm için bir sınırlama koyacağım, normalde yapmam ama yazma istediğim gelmeyince yapayım dedim, hem ne kaybedebilirim ki. Eğer bölüme istediğim şekilde yorum ve oy gelirse bölümleri bekletmeden atacağım, mesela bugün attım ya yarın tekrardan atarım gibi gibi.
~İyi okumalar~
150 vote 250 yorum (başlangıç böyle olsun, çünkü bölüm okunması çok olmasına rağmen hayalet okuyucu çok fazla var. LÜTFEN RİCA EDİYORUM HAYALET OKUYUCU OLMAYIN!)
********
Ev olayını kafama o kadar çok takmıştım ki, başımın ağrısına sebep olmuştu. Ama neyseki güzelce düşünüp tartmıştım kafamdakileri, arkadaşlarım da bu konuda biraz yardım ettikleri için tam kararımı vermiştim. Evet burada kalmaya devam edecektim, hoş gitseydim de bu fiyatta kalacak daire bulabileceğimi hiç sanmıyordum, sadece içime sinmeyen tek şey taehyung'un bana yalan söylemiş olmasıydı, ama o da bir konuda haklıydı, bana bu evde kalmayı teklif etseydi asla kabul etmezdim, çünkü para konusunda olduğu gibi bu konuda da menfaatçilik yapacağını düşünürdüm. Ama bana söylemedi ve hiç fazla para ve ders teklifi etmedi, bu hoşuma gitsede taehyung'un ne planladığını bilmiyordum. O yüzden fazla sevinmesem iyi olurdu.
TV'de güzel bir film izledikten sonra, karnımın sesli gururdamasıyla beraber elimi karnıma koyup sesi olduğunca alçaltmaya çalışmıştım, Sonunda durduğunda oflayarak ayağa kalkıp mutfağa doğru adımladım. Sabah kahvaltısından beri düşünmekten hiç bir sey yememiştim, bu yüzden de karnım artık beni doyur diye sinyal gönderiyordu, ama benim hâlâ pek iştahımın olduğunu söyleyemezdim, ama yinede midemin sesini kesmek için bir kaç bir şey hazırlayıp yiyecektim, ya da hazırlamak ile uğraşmayıp iki adet noodle kaynatıp yerdim, nede olsa pek aç değildim.
***
Elimdeki sıcak noodle ile beraber salona adımladığımda, kapı zilinin çalması ile, elimdeki yemeği masaya bırakıp tedirgince kapıya bakmıştım, bu saate evime kim gelmiş olabilirdi ki, bizimkiler desem değillerdir! taehyung'ta uğramayacaktı bugün, acaba komşularımdan biri miydi?,diye düşünmeden edemedim. Bu kadar düşünmem normal tamam mı çünkü saat gece 1'di ve benim evime bu saatte kimse gelmezdi.
Kafamdakileri sirkeleyip kapıya doğru adımlayıp, göz penceresinden dışarı baktığımda bu gelenin taehyung olduğunu görmüştüm, şaşkınlıkla bakmaya devam ederken o ise etrafına bakıyordu, bu saatte burda ne işi vardı ki. Yoksa benimle ilgili bir şey mi olmuştu. Sakince kapı kilidini çevirip, kapıyı açtığımda taehyung gülümseyerek bana bakıyordu, ben ise görmemiş gibi şasırma numarası yapmıştım, ve hemen de inanmamıştı şapşal.
"Kusura bakma rahatsız ettim, acaba gelebilir miyim? Şey babam evden kovduda" taehyung utana sıkıla konuştuktan sonra, kaşlarımı çatıp ona bakmıştım, babası onu kovmuş muydu? Hemde öylesine bu çok garipti, fazla kurcalamayarak onu eve davet ettiğimde gülümseyip teşekkür edip girmişti, ben ise hâlâ şaşkınlıkla ona bakıyordum.
"Yemek yiyordun galiba " masamda duran noodle'yi işaret ettiğinde kafamı sallayıp, konuşmaya başladım.
"Sende ister misin? " Sorduğum soru ile beraber bakışlarını yerden çekip bana bakmıştı, ben ise onunla göz göze geldiğim için istemsizce heyecanlanmıştım, güzel bakıyordu napabilirdim ki.
"Gerek yok ben yedim sen ye istersen" kafamı tamam anlamında sallayıp yanına oturup, noodleyi kendime çekip yemeye başladım, taehyung ise açık olan televizyonu izlemeyip benim yemek yememi izliyordu, ona bakmıyordum ama onun bana baktığını fark edebiliyorum. Fark etmeyi bırak utanmasa sana bakıyorum diyecekti, o derece dikkat kesilmişti bana.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Okul Başkanı//Taekook
Teen FictionKim taehyung okulun sahibi olduğu için derslerini aksatır, babası ise durumu anlayınca kartlarına ve arabasına el koyar. Taehyung ise onları geri almak için okulun zeki başkanı olan jungkook'tan yardım ister. {Texting & Düz yazı} Başlangıç= 06.12.20...