𝖈𝖆𝖒𝖇𝖎𝖔𝖘 𝖓𝖔𝖈𝖙𝖚𝖗𝖓𝖔𝖘 <|> 𝐩𝐚𝐮𝐥𝐨 𝐝𝐲𝐛𝐚𝐥𝐚

5.gün

yavaşça gözlerimi açarken büyük bir ağrı keskince başıma saplanmıştı,elimi alnımın üstüne koyup ofladıktan sonra uzandığımdan koltuktan zorlanarak kalktım,belim tutulmuştu sanırım

üstümdeki kıyafetleri yeni farketmiştim,elbiseme ne olmuştu böyle,kahretsin gene plan dışında gece bir şeyler yaşandı haberim bile yok

paulo beni eve getirmişti,onun evindeydim ama ortalıkta yoktu bile,

masanın üstündeki telefonumu elime aldığımda nicola'dan bir sürü mesaj olduğunu görmüştüm,onunla şuan uğraşamazdım

tekrar telefonu masaya koyduğumda merdivenlerden aşağı inen adım seslerini duymuştum,yavaşça arkamı döndüğümde paulo'yu duştan yeni çıkmış bir halde görmüştüm

evet zevk alırdım ama sapıkça onu şuan izleyemezdim

yavaşça arkamı döndüğümde ne yapacağımı bilemediğim için ellerimle oynamaya başlamıştım

"günaydın paula,dünkü laflarına rağmen ayaktayım"dediğinde ne halde olduğunu umursamadan hızlıca ona döndüm,"dünkü laflarım mı?"dediğimde sol kolunu havaya kaldırıp parmağıyla dövmesini işaret ettiğinde,"bunun sadece bir dövme olduğunu söyledin,senin için bu kadar mı anlam ifade ediyor"

buna neden bu kadar takılmıştı bilmiyorum,o ne anlamla yaptırdı bilmiyorum ama benim için anlamı sadece paulo'ydu,dün blöfüne söylediğim şeylerdi bunlar

"bu kadar takmamalısın"dediğimde bana biraz daha yaklaşmaya başlamıştı,"bir anlamı yoksa senin için,neden yaptırdın"

"paulo,ilk yaptırdığımda anlamı vardı ama senle görüşmeye başladığımdan beri bunun anlamının gittiğini düşünüyorum,platonik aşk yaşamak için oldukça büyük olduğumu farkettirdin"dediğimde derin bir nefes verip biraz daha yaklaşıyordu,"peki seni eve getirdiğimde dediklerin paula?"

"ne dediğimi hatırlamıyorum"

"bana adi bir şerefsiz dedin,sana tecavüz ettiğimi düşündün seni buraya getirdiğimde"dediğinde oldukça ciddi duruyordu,"saçmalıyorsun,ben öyle demem"

"keşke,keşke"diye söylendiğinde şaşkınlıktan ne yapacağımı bilmiyordum

sarhoşken,günlük düşündüğünüz şeyleri genelde dışarı vururdunuz,eğer böyle bir şey olsa ona olan aşkımı dışarı vururdum,söyledikleri beni huysuz ediyordu

"işitme doktoruna gitmen gerek paulo"dediğimde gülüp boynundaki çizikleri göstermişti,"bunu gece sen yaptın"dediğinde dalga geçerek gülmeye başladım,"başka birisinin yapıp bana suçu atma ihtimalin ne kadar paulo dybala"dediğimde bir adım daha attığında ayaklarımızın ucu birbirine değecekti artık

"sevişmediğimize göre paula,seni o rahatsız kıyafetten kurtarmak istedim ve bu yaptığına bak"dediğinde başını yana çevirmişti,boynuna baktığımda bir kaç tane kırmızı çizik boylu boyunca boynunda duruyordu

"özür dilerim paulo,gerçekten kendimde değildim"

"yine de sarhoşken bile güzel konuşuyorsun"dediğinde gülerek yanımdan uzaklaşıp mutfağa gitmeye başlamıştı,"ne demek bu şimdi!"diye ona seslendiğimde kahkaha sesini mutfaktan duyabiliyordum

"şu demek,dövme konusunda blöfün berbattı,gerçek düşüncelerinin hem ne olduğunu görmüş oldum"dediğinde ağzım şaşkınlıktan daha fazla açılıyordu,hızlıca mutfağa gidip paulo'nun kolundan tutup karşıma aldım,"yalan söyledin,inanamıyorum sana,yoksa sırf düşüncelerimi öğrenebilmek için mi evine getirdin beni,şimdi duygularımı öğrendinde ne oldu paulo!"

yavaşça bana doğru bir adım daha attığında tezgahla arasına almıştı beni,nedense gözlerine bakmaya cesaret edemiyordum,hırçınlığımı yok ediyordu,"ben bir şey demedim,kendin düşündüklerimi doğruladın"dediğinde iki elimle sertçe göğsünden ittirip kendimden uzaklaştım