𝖈𝖆𝖒𝖇𝖎𝖔𝖘 𝖓𝖔𝖈𝖙𝖚𝖗𝖓𝖔𝖘 <|> 𝐩𝐚𝐮𝐥𝐨 𝐝𝐲𝐛𝐚𝐥𝐚

4.gün

sabah kahvaltı bile etmemiştim,ne mükemmel ama,aç karna koşuya çıkmak oldukça elitti ve saçmaydı,sokakta deli gibi koşuyordum işte

yarım saat koştuktan sonra evime girip kendimi koltuğa bıraktım,ev leş gibiydi hemde temizlik yapmam gerekiyordu,bu üç günde paulo'nun dibinde gezmek beni yormuştu,

bileğim iyileşiyordu ya da ben öyle düşünüyordum,en azından acısını umursamamaya çalışıyordum

paulo belki benden etkilenmeye başlamıştı,bilmiyorum,ne de olsa üç gündür götünün dibinden ayrılmıyordum bile,her neyse eğer hoşlanmaya başladıysa ve bundan tam emin olmak için onu kıskandırma girişimlerine girebilirdim

ve roma takımında buna en uygun kişi nicola zalewski'ydi,tanrım paulo'dan sonra favorim o bile olabilir,ama benim gözüm yıldız oyuncudaydı

roma'nın yıldızında...

🇮🇹

"yine paulo'yu mu görmeye geldin yoksa"diye sırıtıyordu işte karşımda başrollerimden birisi,işte nicola zalewski tam karşımda duruyordu,

biraz pislikçe mi olacaktı bilmiyordum,yani flörtöz bir insan olmam dünyanın en doğal şeyi olabilirdi,ne yazık ki değilim

"hayır,bu sefer başka mükemmel bir oyuncuyu görmeye geldim"dediğimde gülerek etrafına bakmaya başlamıştı,gözlerimi gözlerinden hiç ayırmıyordum,bana dönüp sırıtarak,"kimseyi göremiyorum"dediğinde başımı sanki utanıyormuşum gibi yere eğdiğimde ellerini omuzlarıma koymuştu

"o mükemmellik abidesi ben miyim yoksa?"dediğinde gülerek başımı kaldırdım,gerçekten bu sözleri ona başka birisi söylememiş miydi,ya fena halde mutlu olmuştu,ya da abartıyordu

bende etrafıma gülerek bakmaya başladığımda gözlerine dönüp,"görünüşe göre sensin"dediğimde gülerek kolunu omzuma atmıştı,boş sahaya doğru dışarı çıkarken stresten gerim gerim geriliyordum,nasıl onu kendime aşık edecektim,aslında aşk olmadanda öpüşülebilirdi,sadece paulo'nun yanında ufak bir öpüşme,duygularını hissetmem gerekiyordu

"nerene imzamı atmamı istersin,paulo için yaptırdığın bir dövme gibi falan"dediğinde kibar bir gülümseme sunum elimi beline koydum

vücudumda bir yeri hakeden sadece paulo'ydu...

🇮🇹

"göründüğü gibi değilsin,gerçekten iyisin"diyordu gülerek,gülerken kaşlarım hafifçe çatılmıştı."nasıl görünüyormuşum dıştan,dökül bakalım"dediğinde gülerek arkasına yaslandığında önüne bakmaya başlamıştı

"bilmem,böyle değilsin işte,dıştan yanlış anlaşılıyorsun,sadece bunu bil"

"beni ilk gördüğündede iyi yaklaşmıştın ama"dediğimde bana dönüp yüzüme bakmaya başladığında ellerimle yüzümü kapattım,"böyle inceleme"diyip arkama yaslandığımda gülmeye başlamıştı,"yoksa utanıyor musun,hadi ama"diyip elleriyle yavaşça bileklerimden tutmaya başladığında yavaşça ellerimi yüzümden uzaklaştırmıştı

sırıtırken gözleri dudaklarıma doğru kaydığında milisaniyelik bir dönüşle gözlerime bakmaya başlamıştı,"inceleme beni,en azından böyle bakma"dediğimde bileklerimi hala tutuyordu,ellerimle onun bileklerini sardığımda birbirimize kenetlenmiş gibiydik

nicola zalewski,paulo'dan sonraki mükemmellikti,en azından içi bile mükemmeldi

aramızda çok mesafe yoktu,zaten yan yana oturuyorduk,şuan birbirimize dönüktük ve kalbim çok hızlı çarpmaya başlamıştı,acaba bunu paulo'yla ne zaman yaşardım

"paula..."demişti sessizce,sesinin tonunda derin bir sakinlik vardı benim aksime

"evet?"

"akşam takımdaki oyuncular için bir akşam yemeği var",'sende katılır mısın paula'ya mı dönecekti yoksa bu konuşma,takımdaki oyuncularda paulo'da var tabiki,her şey planımdaki gibi işliyordu