Hydra/Spider-man

Ortakyaşam

Venom gibi ortakyaşam, ama tam olarak o değildi. Ortakyaşam, Örümcek'e insan hayatı karşılığında ekstra güçler ve bulanık bir ahlak duygusu verdi. Peter, içinde büyüyen gücü inkar edemedi, bu yüzden Örümcek, Peter'ın bedenini ele geçirdi.

İntikamcılar birer birer düştü. Peter, tüm işi yaparken sırtından gelen mürekkep gibi bacaklarla havada asılı duruyordu. Ağızı çılgınca bir gülümseme ve kırmızı noktalı siyah gözlerle çarpıktı.

Yenilmezler ellerinden gelen her şeyi denediler ama Örümcek yenilmedi. Örümcek hatları aşarak birkaç kişiyi ciddi şekilde yaraladı. Ama kimse Peter'ı suçlamıyordu, hepsi HYDRA'nın suçuydu. Peter'ı bir canavara dönüştürdüler.

Örümcek saha boyunca yürüdü,Steve'in yeni yapılan kalkanının üzerine bastı ve kalkan paramparça oldu.

Bucky savunma pozisyonunda kaldı, ama oğluyla dövüşmek istemedi. Oğlu yaklaşıyordu, kırmızı gözleri avını takip eden bir avcı gibi Bucky'ye dikilmişti.

"Peter'a ulaşmaya çalış!" Tony, birkaç inilti ve ciddi bir acıyla inleyerek telsizden söyledi. Örümcek ona zarar vermişti ama Tony hâlâ Peter'ı canavar olarak görmüyordu.

Bucky, Peter'a seslendi ve gençle Central Park'ta yürüyüşe çıkmak veya Broadway'deki şovları izlemek gibi şeyler yapacağına söz verdi. Ve babaların oğullarıyla yapması gereken diğer şeyler, örneğin spor yapmak veya ailece oyun gecesi yapmak. Ama Bucky'nin ağzından çıkan hiçbir şey Örümcek'in özünü kırıp Peter'a ulaşmayı başaramadı. Zavallı Peter, diye düşündü Bucky, bir canavarın arkasında sıkıştığının farkındaydı. Bucky bundan hoşlanmadı ama ne yapabilirdi?

Bucky, çok az kişinin adını bildiği eski bir Rus ninnisini mırıldanmaya başladı. Örümcek yine de yaklaştı ama bacakları Peter'ı yavaşça yere düşmeye başladı. Bucky, sürmekte olan savaşa ateşkes işareti olarak elini uzattı.

Melodi Peter'ın özüne inmeye başladığında Örümcek, kararmış gözleriyle Bucky'e baktı. Genç çocuk, HYDRA'ya hapsolmuşken her gün bu melodiyi mırıldanmıştı. Bucky'nin şu anda mırıldandığı melodinin aynısını mırıldanırken, hücresinin her köşesini bir top gibi sarmıştı.

Bucky hücrede o şarkıyı mırıldanan bir çocuğun yanında olduğu anısını hatırlamıştı. Bucky çocuğu hiç görmemişti, sadece duymuştu. Ama Bucky, hâlâ insan olduğunu anlayabilmek için her gün dinliyordu. Bucky, koşullara rağmen müziği takdir etmişti. Bunları şimdi fark eden Bucky, mırıldananın büyük olasılıkla Peter olduğunu fark etti.

Peter'ın gözleri, gözleri kırmızı ve siyahtan kahverengi ve beyaza dönene kadar içe doğru döndü. Ayakları Bucky'nin önünde yere çarptı, Peter babasından daha kısaydı. Peter, Bucky ile mırıldanmaya başladığında, dokunaçlar Peter'ın sırtına girdi.

Çocuk kısa süre sonra dışarı çıktı, sakin ve huzurlu görünüyordu. Ama aynı zamanda Bucky'nin kollarında kırılgan görünüyordu. Bucky çocuğu koruma dürtüsü hissetti ve Bucky bunun Peter'ın babası olmasından mı yoksa Bucky'nin Peter'ı bu kadar çok sevmesinden mi kaynaklandığını bilmiyordu.

********

Peter cam bir tabutta uyandı. Ya da daha doğrusu, bölmenin etrafında bip sesi çıkaran şeyler olan yatağı olan bir tüp. Peter, bir hastanede olduğunu ve bu tüpe kapatıldığını... ...nedenlerle birlikte düşündü?

Peter, HYDRA tarafından işkence gördüğünü hatırladı, ardından garip bir uğultu Peter'ı kabustan çıkardı. Sonraki hatırladığı şey babasının bekleyen kollarında bayıldığıydı.

Ya Bucky HYDRA'ya geri dönmüştü ya da Peter kurtarılmıştı. Peter ikincisi olması için dua etti çünkü HYDRA'yı istemiyordu.

Laboratuvara doğru gelen Natasha ve Bruce içeri girdiler.

Peter cama dokunarak ikisinide seslendi. Natasha elini camın üzerine koyarak doğruca Peter'ın gözlerinin içine baktı. Peter, onun elinin sıcaklığının camdan geçerek Peter'ın eline geçtiğini hissetti. Natasha, Peter'a hüzünlü bir gülümsemeyle karşılık verdi, küçük bir gülümsemeyle.

Seni seviyorum, dedi Natasha, Peter'a. Ya da Peter ağzından gevezelik ettiğini düşündü, bunu yüksek sesle söyleyen o olabilirdi, bu kutu sesleri dışarıda tutuyordu. Her halükarda, Peter boğazı ağrıyarak ağzını açtı.

Bruce, Tony ve Bucky ile geri döndü. Natasha, Bucky'ye geriledi, o da ona arkadan sarıldı.

Tony ana bilgisayara bakarken bir kulaklık taktı. "Underoos, sana karşı dürüst olacağım. İçindeki zehri çıkarmanın tek bir yolu var ve bu da yüksek frekanslı bir ses. Yine de canın çok yanacak, bu yüzden bunu yapmak isteyip istemediğini sormam gerekiyor. Yapıyor musun?"

Peter hepsinin yüzüne baktı. O yüzleri her zaman görmek istiyorsa ortakyaşamın gitmesi gerekiyordu. Peter yavaşça başını salladı ve Tony irkildi.

Saniyeler sonra, duyulan tek ses bir gencin çığlıklarıydı. Küçük bir çocuk gibi çırpınıyordu.

Natasha Peter'ın acı dolu yüzüne bakamadı.

Bir sonraki bölüm final mi yapsam bilemedim...

💚