Hydra/Spider-man

Böcek İlacı

Peter, odasındaki yatakta uyuyordu.  Ona bile bu cümle yanlış geldi. Peter daha önce en son ne zaman yatakta yattığını hatırlamıyordu ve bu deneyim en hafif tabirle tuhaftı. Sanki yumuşak bir kayanın üzerindeydi. Ya da belki de gevşemeyi reddettiği içindir.

Peter her zaman aklında olan bir melodiyi mırıldandı. Peter küçüklüğünden beri bu melodiyi hücresinin her köşesinde, hatta üst köşelerinde mırıldanırdı.  Peter'ın HYDRA'dan almadığını bildiği tek şey buydu, bu yüzden melodi Natasha veya Bucky'den gelmiş olmalıydı. Böylece Peter mırıldanmaya devam etti.

Sonunda, Peter yeterince rahatladı ve neredeyse uyuyordu. Ama şans eseri camına bir şey çarptı. Peter gürültüyü araştırmaya gitti ve karşı çatıda duran bir figür gördü. Peter takım elbisesini üzerine geçirip bir HYDRA ajanıyla yüz yüze gelmek için çatıya sallanırken içini çekti.

"Örümcek, görev başarısız. İmha protokolü" dedi ajan robotik bir sesle, Peter'ın boynuna bir şey saplamadan önce.

******

"FRIDAY, o nerede?" Bucky odada etrafına bakınarak sordu. Odada kimse yoktu ve odada birinin bulunduğuna dair hiçbir işaret yoktu. Peter'ın odası olmadan önceki hali tam olarak buydu.

"Efendim, Bay Peter odadan pencerenin yanında çıkarken görüldü. Bay Peter ayrılmadan birkaç saniye önce, pencereden bir ses duyuldu." dedi FRIDAY.

Bucky merdivenlerden hızla inerken küfretti. Steve, Natasha, Tony ve Bruce da dahil olmak üzere birkaç yenilmez Bucky'nin önüne çıktı. Bucky'nin aniden ortaya çıkışına ve telaşlı ifadesine şaşırmış bir şekilde baktılar.

"Peter ellerinde. Ve ben ve Natasha'nın ölmediğini düşünürsek, Peter ölecek." dedi Bucky.

Diğerleri hemen anladılar ve aramaya başladılar. Bucky ne kadar zamanları kaldığını merak ederek mutfakta öylece kaldı.

Peter daha önce hiç bağırmadığı gibi çığlık attı. Vuruş üstüne vur, kırbaç üstüne kırbaç. Peter öylece ölemezdi, izin veremezlerdi, hayır, ölene kadar işkence görmesi gerekiyordu. Peter onu neden bu şekilde öldürmek istediklerini bilmiyordu ama onun acısından zevk alıyor gibiydiler.

Sorumlu ajanlardan biri, "Onu bir süre hayatta tut. Görevlerinde başarısız olmak isteyen diğer ajanlara örnek olsun." dedi. Peter yalvarmak istedi ama bu sadece daha fazla acıyla sonuçlandı.

Peter görevini yapmış olsaydı, bu durumda olmazdı. Ancak Peter, ailesini öldürseydi kendini asla affetmeyeceğini biliyordu.

Peter'ın yapabileceği başka bir şey de kaçmaktı. Peter kaçmış olsaydı, her gün gün batımını görebilirdi.

Ama şimdi, küflü blok duvarları olan karanlık bir odaya sıkışıp kalmıştı. Oda, kokarca spreyle kaplı yosun gibi kokuyordu. Peter'ın bağlı olduğu metal masa buz gibi soğuktu, bu ısıyı ayarlayamayan biri için pek iyi değildi. Peter yukarıya bakıyordu, bu yüzden gördüğü tek şey kör edici bir ışıktı.

"Merhaba Küçük Örümcek. İşgenceye dayanma yeteneğini test etme zamanı." dedi bir kadın tatlı bir sesle.  Diğer ajanlar Peter'ı odada yalnız bırakınca kapı açılıp kapandı.  Peter bileklerindeki, ayak bileklerindeki ve gövdesindeki kısıtlamalara karşı savaştı ama süper gücüne rağmen kırılmadı.

Odayı bir vızıltı doldurdu ve Peter irkildi. Duyguları dayanılmaz hale geliyordu, bu yüzden her yeni ses Peter için acı vericiydi. Tavandan havaya bir bir sis salındı.  Peter'ın tenine değdiği ama derisi yanmaya başladı. Peter, üzerine ne püskürtüldüğünü anlayınca çığlık attı.

Böcek spreyi.  Örümcekleri öldürmenin bir yolu yada yaklaşık %50 örümcek olan askerler için işkence.

Böcek ilacı🙃
Kaoslu bir bölüm oldu. Çok iyiii.