Hydra/Spider-man

Eddie ve Venom

Peter gecenin serin havasında bir binanın tepesinde oturuyordu. Onu izleyen kişiler için binanın tepesinden atlayacak gibi görünüyordu ama durum hiç de öyle değildi. Peter ölmek istemiyordu, sadece düşünmek için zaman istiyordu. Ama çocuğun en çok ihtiyacı olan şey, içindeki mürekkep iblisini anlayan konuşacak birisiydi.  Şans eseri, ortakyaşamı ile Eddie adında bir adam binadan binaya geliyordu.

"Hey! Evlat!" Eddie o binaya gelirken seslendi.  Eddie, Peter'a doğru yürürken Venom omzunda küçük bir şekle büründü. "Venom, içinde bir tür ortakyaşam olduğunu söylüyor."

Peter adama baktı ve düşündü. Venom, omzundaki yüzdü. Venom, Peter'a gülümsedi ama ürkütücüydü.  "Ortakyaşam nedir?" diye sordu.

"İçinde yaşayan bir tür parazit. Gerektiği zaman yaralarını iyileştirebilir, kırıkları onarabilir. Ama seninki farklı, Venom'un ki gibi değil. Seninki senin için öldürmeyi devralacak mürekkep gibi bir donanıma benziyor."  Eddie elinden geldiğince açıklamaya çalıştı. "Seninki seninle konuşamayacak çünkü onun bir bilinci yok ve sanırım farklı bir kişiliğinle haraket ediyor."

"Ah. Ondan nasıl kurtulurum?"  Tony'nin kapsülün neden işe yaramadığını merak etti.

Eddie düşüncelerini okumuş gibi, "Venom seninkini onunki gibi alt edilmeyeceğini söylüyor. Yüksek frekanslar ve ısı yerine seninkinin tam tersini, düşük frekansları ve aşırı soğuğu gerektirdiğini söylüyor."

Peter ayrılmadan önce adama teşekkür ederek başını salladı. Genç çocuk kaybolmadan önce Eddie gülümsedi ve el salladı. Şimdi, Eddie ve Venom binadan binaya dolaşarak tartışmalarına devam ediyorlardı.

Peter oturma odasına geri geldi. Amacı biran öce laboratuvara gidip içindeki mürekkep iblisini çıkarmaktı.

Peter asansöre binmeye çalıştı ama ailesi onu yemek yemeye zorladı. Peter itiraz etmek istedi ama yemek yemenin ona nasıl zarar verebileceğini anlamıştı. Özellikle yemek yememekten bayılmamaya çalıştığı zamanlar onun için daha zor oluyordu. Hızlı metabolizmasıyla ve en son sabah yemek yemesiyle bu ciddi bir ihtimaldi.

Yemek yerken, iblis kolları yeniden yüzeye çıkmaya başladılar. Peter onlara el salladı ve etrafından birkaç tuhaf bakış aldı ama kimse bir şeyden şüphelenmiyordu. Bu, iblis kral görüşünü sınırlayana ve ardından Peter asansöre koşana kadar durum böyleydi.

Peter tökezleyerek laboratuvara girdi, iblis onu kontrol etmek için savaşıyordu. Peter düşük frekans vericiyi kurmaya başladı. İblis onu yok etmeye çalışırken, Peter onu çalıştırmayı başardı. Asansör İntikamcılar'a açılırken Peter eşyalara çarpmaya devam etti.

Peter acı içinde dibe vurdu, ilk sesi duyunca haykırdı. İblis şeklini alırken Peter acı içinde çığlık attı ama İblis bile çığlık atıyor ve titriyordu. İblis, açık bir kaba atlayarak Peter'ı bıraktı. Peter kapağı iyice sıktı ve içindeki canavardan kurtuldu.

"Yavru Örümceğim?" Natasha yavaşça seslendi. Peter arkasını döndü, sadece yakındaki bir çöp kutusuna kustu. Örümcek hisleri harekete geçtiğinde Peter omurgasında büyük bir ürperti hissetti. Nedeni Peter'ın hasta olmasıydı.