Lost in the Fire

11

Matthy Pov

De hele rest van de middag zitten we daar, pratend over de kleinste dingetjes, ons lievelings eten, TV series die we vroeger keken, tot de diepste gedachten die we hadden. Gevoelens die we hadden bij mensen, betekenissen van dromen, dingen waar we bang voor waren of nogsteeds zijn. Milo is gaan liggen, en ik lig op zijn borstkas. Zijn arm om me heen houdt me dicht tegen hem aan. 'Heb je ooit echt iets echt gewild? Willen bereiken? Of dacht je dat dit was wat je leven was?' Vraag ik na een kleine stilte. 'Ik denk daar nooit zo over na. Over wat ik wil in het leven. Ik denk alleen aan nu. Wat ik nu wil' zegt hij. 'Maar... heb je dan nu geen spijt gehad van iets? Had je iets anders willen doen?' Vraag ik. Hij schud zijn hoofd. 'Nee, alles lijdt tot... jou. Als ik naar jou kijk dan...' hij stopt zijn zin. Ik wacht even, maar hij maakt de zin niet af. Ik ga rechtop zitten en draai me om. 'Nou?' Vraag ik grijnzend. Hij blijft rustig liggen en sluit even zijn ogen terwijl hij zijn handen onder zijn hoofd legt. Ik ga boven hem hangen. 'Kom op, zeg het' zeg ik speels. Hij opent zijn ogen weer. 'Nee' zegt hij simpelweg. 'Waarom niet? Ik ben nieuwsgierig' zeg ik en ik laat mijn bovenlichaam zakken op dat van hem. 'Weet ik' grijnst hij. 'Als je het niet zegt, dan ga ik weg en zie je me nooit meer' zeg ik grijnzend. Hier moet hij toch wel op ingaan? 'Tuurlijk wel, al ga je nu weg. Dan zorg ik er wel voor dat ik je weer zie' zegt hij en hij pakt me ineens vast. Hij begint me te kietelen. Ik probeer uit zijn handen te ontsnappen en ren weg, maar hij heeft veel langere benen dan ik en na even grijpt hij me van achter vast. Hij laat ons beide op het gras vallen en rolt samen met mij nog een stukje door tot hij boven me ligt. We kijken elkaar lachend aan. Beide hijgen we nog na van het rennen. Hij leunt volledig op mij, dus weg gaan is al geen optie meer. Zijn vingers vlecht hij in mijn haar. Langzaam verdwijnt zijn grijns, en kijkt hij me met donkere ogen aan. Niet langer focus ik me op zijn ogen, maar op zijn lippen. Ik voel zijn lippen op de mijne en zoen hem terug. Ik geniet van zijn aanraking, zijn geur, zijn lippen, alles. Even laat hij mijn lippen los. 'Ik wil je niet kwijt' fluistert hij tegen mijn lippen aan. Dan zoent hij me opnieuw. Ik probeer alles om me heen te vergeten. Het verleden. De toekomst. Ik wil er niet aan denken dat dit ooit is afgelopen. Ik wil niet denken aan later, aan mijn uitgestippelde leven, waarvan ik na eergister niet meer zeker ben of dat is wat ik wil. Eigenlijk is alles wat ik wil dit. Dit wat ik heb met hem. Al kan het niet. Ik weet dat het niet kan. Maar ik zou het willen. Hij laat me weer los en kijkt me aan. Ik glimlach zwak. Hij begraaft zijn hoofd in mijn nek en schouder. Zacht aai ik over zijn rug, kijkend naar de sterren. Denkend aan niets dan alleen hem.

Milo Pov

Ik open mijn ogen. Naast me hoor ik een kalme ademhaling. Na even draai ik me om. Matthy ligt naast me vredig te slapen. Niets dan wat stukken deken verhult zijn lichaam. Ik draai me op mijn andere zij om naar hem te kunnen kijken. Hij is zo verschrikkelijk mooi. Ik heb hem dat nog niet vaak genoeg verteld. Misschien heb ik hem vaak schoonheid genoemd. Maar ik meen het oprecht. Ik wil dat hij weet dat hij de mooiste jongen is die ik ooit heb gezien. Nog even is hij van mij. Alleen vandaag nog. Ik wil er van genieten zolang hij hier is. Ik wil niet denken aan straks. Wanneer het afgelopen is. Wanneer hij weer naar huis gaat, zijn leven zal gaan delen met een vrouw die geen flauw idee heeft van alles tussen ons. Nog minder een idee heeft van het feit dat Matthy niet hetero is. Zij zal hem haar hele leven voor zichzelf hebben, maar nooit zal ze ervaren wie hij echt is. Hoe het voelt om zijn oprechte liefde te krijgen. Ik geloof hem niet als hij zegt dat dat is wat hij wil. Een leven lang verbonden zijn aan een vrouw. Ondanks dat ik dat niet geloof, moet ik het wel accepteren. Hij trouwt met haar, en ik blijf alleen. Maar voor nu is dat nog niet zo ver. Voor nu is hij nog heel even van mij alleen.

Ik schuif dichter naar hem toe, en zie langzaam zijn oogleden bewegen. Hij is ook wakker. Ik beweeg mijn hoofd vlak voor de zijne. Zacht kus ik zijn lippen. Hij heeft zijn ogen nog niet geopend, maar kust me wel terug. Ik laat mijn hand over zijn rug naar zijn kont glijden en knijp er zacht in. Hij kreunt. Ik laat zijn lippen los en grijns. Hij bijt op zijn lip. Dan draait hij op zijn rug en spreidt hij zijn benen. Ik begrijp de hint en kom boven hem hangen. Ik kus hem in zijn nek naar beneden terwijl mijn hand rond zijn lul streelt. Hij hijgt zacht. Ik werk steeds meer naar beneden met mijn mond. Ik kus zijn borstkas, zijn buik, rond zijn heupen, zijn V-lijn tot ik bij zijn ondertussen stijve ben aangekomen. Grijnzend kijk ik hem aan. Hij kijkt ook naar mij, en houdt zijn adem in. 'Adem uit schatje' fluister ik. Hij ademt huiverend uit, wachtend op wat er komen gaat. Ik zet mijn mond op zijn dop en neem hem in mijn mond. Ik hoor hem schokkerig inademen, waarbij hij zijn hoofd achterin het kussen duwt en zijn rug holt. Ik pak zijn benen vast tussen mijn armen en haal hem even uit mijn mond. Opnieuw neem ik hem diep. Hij kreunt het uit. Ik geniet van de geluiden die ik veroorzaak. Daar doe ik het allemaal voor. Zijn genot.