Lost in the Fire

3

Matthy Pov

Ik duw de deur open. Het is helemaal leeg, wat niet heel raar is, de meeste mensen staan beneden buiten of binnen. Ik laat de deur los en knal met mijn hand tegen zijn hand aan. 'Au' zegt hij, op een toon die duidelijk laat merken dat het echt geen pijn deed, maar dat hij aandacht wil. Ik grinnik zacht. 'Aansteller' zeg ik. 'Wat was dat?' Vraagt hij terwijl hij zijn armen op de balustrade legt en er op leunt. 'Mijn... ring' zeg ik. Hij kijkt even naar mijn hand waar de donkere zilveren ring omheen zit. 'Verloofd?' Vraagt hij. Een gokje denk ik. 'Hmh' zeg ik terwijl ik mijn handen op de reling leg en even over de uitgaanstraat uit kijk. 'Gecondoleerd' zucht hij terwijl hij een andere kant op kijkt. Geïrriteerd kijk ik zijn kant op. Wat denkt hij wel niet? Ik ben gelukkig met Elise. Ik heb hier jaren naartoe gewerkt, om dit met haar te kunnen doen. Ik heb geen moment spijt gehad van die keuze. En nu doet hij alsof het mijn leven verpest. Alsof hij daar iets van begrijpt. 'Niet zo gemeen' herhaal ik zijn woorden van net op geïrriteerde toon. 'Ik ben niet gemeen, gewoon eerlijk' zegt hij en hij kijkt me aan. Ik zucht verveeld uit. Hier valt niet mee te praten. Ik draai me naar de deur. 'Nou doei' zeg ik en ik loop terug naar binnen. Ik loop terug richting de bar. Ik hoor de deur opnieuw. 'Ik bedoelde... of je pizza wilde eten en neuken? Of hou je niet van pizza?' Hoor ik hem achter me. Ik draai me om. 'Beide gene behoefte aan' zeg ik terwijl ik achteruit stap. 'Morgen werk ik weer voor als je je bedenkt' zegt hij. 'Zal niet gebeuren denk ik' zeg ik. 'Of vanavond, na een drankje' zegt hij. 'Hoef ik ook niet' zeg ik. 'Wacht... ik was nog niet klaar' roept hij nu half. Ik sta al half tussen de mensen die staan te dansen in de club. 'Iemand wacht op me' roep ik nog voor ik me tussen de mensen in de club wurm. Hier en daar kom ik langs wat tongende koppels, of mensen die elkaar al half uitkleden. In principe lijkt het al haast op een normale club. Ik kijk rond of ik Robbie kan vinden. Dan ineens zie ik hem staan. Hij staat tegen de muur aan gedrukt door een of andere roodharige jongen die hem in zijn nek staat te zoenen. Hij ziet mij niet eens. 'Die iemand heeft volgensmij al genoeg gezeldschap' hoor ik ineens een diepe stem naast me. Milo staat vlak achter me, en weet blijkbaar precies dat Robbie degene was met wie ik hier was gekomen. Ik gooi mijn hoofd naar achter en zucht. Kutzooi.

Ik draai me om en loop terug richting het balkon. Ik laat mijn rug tegen de muur aan leunen en sla mijn armen over elkaar. Ik had niet gedacht dat ik deze avond veel buiten zou staan, anders had ik wel iets van een jas mee genomen. Nu loop ik in mijn T-shirt. Milo komt naast me staan. Hij geeft in ieder geval niet snel op. Hij schraapt zijn keel en grabbelt in zijn zak. Hij haalt er een verfrommeld pakje sigaretten uit. 'Sorry' zegt hij, alsof het mij iets kan schelen. Hij steekt een sigaret op en pakt hem tussen zijn vingers terwijl hij langs me over de reling leunt. Langzaam blaast hij de rook uit. Ik moet toegeven dat het er enigszins aantrekkelijk uit ziet. Niet voor mij perse, maar gewoon, het hele beeld van een balkon, de nacht, de lichten van onder, zijn houding en de rook die langzaam omhoog vlaagt. 'Heb je er lang voor gespaard' vraagt hij, nogsteeds doelend op de verloving. Ik kijk hem aan. 'Ik verdien prima' zeg ik dan, om hem niet al te veel info te geven. Hij haalt even zijn neus op. 'Ik was bijna verloofd' zegt hij dan. 'Ik wilde een ring kopen voor m'n ex... in plaats daarvan heb ik nu een eigen huis' zegt hij en hij grinnikt even. Ik glimlach en zucht even uit. De ongemakkelijke spanning is weer uit de lucht. 'Ik ben hetzelfde van plan, een huis kopen dan tenminste' zeg ik. Milo draait zich om en leunt met zijn rug tegen de reling aan. Hij neemt een hijs van zijn sigaret en blaast de rook richting mij. 'Hoe is de seks na zoveel jaar?' Vraagt hij zonder in te gaan op wat ik zei. Ik zucht even. 'Goed' antwoord ik dan simpel. En ik lieg niet, het voelt vertrouwd met haar en toch elke keer weer bevredigend. 'Alleen Liefde houdt het niet spannend naar mijn idee' zegt hij stellig. Ik trek mijn wenkbrauwen op. Opnieuw dat arrogante gedrag. Hij denkt echt dat hij alles weet. 'Toch blijft ze me aantrekken...' ga ik tegen hem in. Hij gaat recht staan en zet een stap naar voren, waarmee hij vlak voor me staat. Hij is langer dan ik en kijkt nu op me neer. Ik kijk hem in zijn ogen aan. Mijn hart klopt in mijn keel. Zacht grijnst hij en hij zet zijn ene hand naast mijn hoofd tegen de muur. 'Ik kan je zoveel meer geven weet je dat' fluistert hij. Ik probeer hem niet aan te kijken en kijk in plaats daarvan omlaag. 'Goede openings zin, daarmee vind je vast wat je zoekt' zeg ik zo normaal mogelijk. Hij is even stil. Ik voel zijn duim langs mijn kaal glijden. 'Wat als jij degene bent die ik zoek'.