4. Bölüm ; "Kırık Cesaret."

19 4 0
                                    

Bölüm geç geldiği için üzgünüm. Depremden dolayı kendimde değilim.

Çoğu kurgumu askıya aldım. Sadece bir ya da iki kurguya bakacağım kendime gelene kadar. Sizlerden saygı duymanızı istiyorum.

Sosyal medya hesaplarımı takip etmeyi unutmayın.🫀

Tiktok ; llderinizlerll

Twitter ; _kanayanyaralar

Yorum ve oy vermeyi unutmayın lütfen.

🏐

Eğer bana eski bir  milli voleybolcu ile tanışacak ve onun oğlu sana atış çalıştıracak deselerdi ben buna inanmazdım. Lakin şu anda yaşadığım, hâlâ hayal olarak gördüğüm şeyi deneyimlemek tarifsiz bir şeydi. Hislerimi bu konuda tarif etmede zorlanıyordum ve zorlanmaya bir süre daha devam edeceğini bilmek beni korkutsa da bunun üstesinden bir şekilde gelip sonunda savaşı kazananın ben olacağını biliyordum, bilmek istiyordum ve bu isteğe tutunmak sanırım benim inancımı diri tutan bir şeydi.

Kısa bir duşun ardından kendimi yatağa bırakıp gevşeyen kaslarımın uykumu getirmesine izin vererek gözlerimi kapattım. Her şey daha yeni başlıyordu. Bir yarışın içindeydim. Rakiplerim benden hızlıydı ama hızlarını kontrol edebiliyorlar mıydı? Bunu zaman gösterecekti. Eğer virajlı bir dönemeçte hızlarını kontrol etmeyip  bodoslama giderlerse yarışmadan eleneceklerdi. Ben onların ardında kaldıktan sonra, onların yaptığı hataları tekrar etmemeye çalışarak o yolu güvenli bir şekilde geçersem yarışın galibi belliydi, o kişi bendim.

Gözlerimi aralayıp yanımdaki dijital saate baktığımda saatin daha erken olduğunu fark ettim. Eve geldikten hemen sonra uyumuş ve yorulan bedenimin dinlenmesine izin vermiştim. Yorgun olduğuma karar verip biraz daha uyumak için gözlerimi yeniden kapattım.

Yatakta gerinip vücudumun kendine gelmesini birkaç saniye bekledim. Yeniden uyumak bedenimi daha çok yormuş gibi hissediyordum. Hep böyle oluyordu. Bundan nefret etmiyorum desem yalan olurdu ama sevmiyorum desem de yalan olurdu.

Elime telefonumu aldığımda yabancı bir numaranın mesaj attığını gördüm. Çok beklemeden kilidi açıp uygulamaya girdiğimde mesaja tıkladım.

05........ : Ferah ben Seyit. Sana buluşacağımız yeri söylemek için babamdan numaranı aldım. İlk karşılaştığımız spor salonunda çalışmalara devam edeceğiz. Umarım rahatsız etmemişimdir. İyi geceler. (01.25)

İlk karşılaştığımız salon normal bir mahalle spor salonuydu. Öyle çok bir şatafatı yoktu. Aksine eski ve bakımsızdı. Eskimeye yüz tutmuş basketbol ve voleybol fileleri de cabasıydı.

Siz : Günaydın, yeni gördüm mesajını. Benim için olur. Öğleden sonra önemli bir dersim yok. İstersen saat 13.30 gibi buluşabiliriz. (07.29)

Yalnız baya erken dönmüştüm. Silkelenip kendime geldikten sonra dolaptan okul formamı çıkarıp üzerime giydim. Özenli bir şekilde saçlarımı balık sırtı örgüsü yapıp kendime aynadan son kez baktım. Antrenman için kendime birkaç bir şey ayarladıktan sonra çantam omzumda odamdan dışarı adımı attım.   Mutfağa doğru adımlarken dudaklarımda mırıldandığım şarkıyla birlikte kahvaltı hazırlayan annem bana döndü. Kolumdaki saate baktığımda geç kalmak üzere olduğumu fark edince dolapta annemin önceden hazırladığı sandviçlerden iki tanesi alıp birini yolda yürürken yemek için elimde tutarken diğerini çantama koydum. Annemin yanına varıp yanağından öptükten sonra, "Günaydın anneciğim." Dedim.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 14, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

DUMANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin