Forever Peace

chapter 4

"agustin!! tawag ka ni kian sa cafeteria" aniya cielo.

"ha wait lang" sagot ko naman dahil nag aayos ako ng mukha ko.

papalakad ako sa cafeteria ng may mabangga pa akong babae, putangina talaga.

"what the fuck?" aniya babae

"ano ba yan? hindi ka kasi tumitingin sa dinadaanan mo eh" sagot ko sa kanya

"ako pa hindi tumitingin sa dinadaanan ko eh ikaw tong nagmamadali diyan" masungit niyang saad.

tinarayan ko na lamang siya at lumakad na ulit papuntang cafeteria, pero pagka-dating ko ay wala naman si theodore. napakamot na lang ako sa ulo ko at umupo mag-isa.

nakaramdam ako na may umupo sa harapan ko pero hindi ko na yon pinansin kasi feel ko pinag-tripan ako ni cielo.

"i saw you fighting with my sister" ani ni theodore.

tinaas ko ang aking ulo at tinaas ang kilay, that girl was his sister? tangina naman lord.

"mhm, that's my sister. ate kia" pag sagot niya naman kahit hindi ako nagtatanong.

"I didn't ask" pag susungit ko sa kanya.

"she'll be here any minute, niyaya ko kasi siya. hindi ko naman alam na magkaka-banggaan pa kayo"

"tangina mo" saad ko naman. i saw his face got amused by what i said.

"are you okay? aalis ako kung nakaka-istorbo ako. I'm sorry" aalis na sana siya pero hinawakan ko kamay niya.

"please don't, samahan mo ko kahit wala tayong ginagawa" pag mamakaawa ko sa kanya.

he never said anything, sinamahan niya lang talaga ako. i fell asleep, tapos nandon pa rin siya. he never left, ang sabi niya rin sa akin ay dumating ate niya pero tulog ako. his sister told him that i was beautiful,  masungit lang akong tignan mas lalo na sa nangyari sa amin kanina. nung pauwi rin ay hinatid niya ako sa sakayan tapos hinintay niyang umalis yung trike bago siya umalis.

i don't know what to feel anymore after what happened this day, my feelings for him got deeper. mas lalong lumalalim nararamdaman ko everytime i see him. i just love him.

"bakit ngayon ka lang?" ate sep asked me.

"nakatulog kasi ako kanina sa cla-" hindi ko na natuloy ang sasabihin ko dahil nagsalita si ate.

"reason mo, sino yung boy na kasabay mo maglakad?" she asked me again.

nanlaki ang mata ko sa tanong niya, how did she know?

hindi ko siya sinagot, nakatingin lang ako sa lapag at malakas ang tibok ng puso.

"luke saw you, ang dumi nga raw nung lalaki eh"

"anong madumi, liar. ang linis nga non tignan, gwapo pa" sagot ko kay ate sep.

kuya laughed at me tapos si ate sep naman nakatingin lang sa akin, she looked amused sa sinabi ko. BAKIT?? totoo naman na gwapo at malinis tignan si theodore!!

"wala akong sinabi na ganon" kuya talked

"nanghula lang. look, you have a crush on someone na. we won't tell kila mommy, don't worry" ate sep talked. is she really sure na hindi niya ako susumbong?

"our little secret" kuya laughed before they leave.

since i have nothing to do naman, I'll just write sa journal ko sa mga nangyari sa akin. writing about what is happening to me or what i feel is a hobby, araw araw akong nagsusulat ever since that happened. walang araw na hindi ako nag-sulat do, that hobby started when i was 13 or 14, basta nag-susulat na lang ako kapag mabigat pakiramdam ko.

while i was getting my journal, a paper fell. it says "red lines" i didn't know what it was until sa nabasa ko. that's what i wrote on october 18 2020.

"it was my first time doing it, sabi nila nakakagaan daw ng pakiramdam kapag ginawa mo yon and tama sila. i was just 15 years old, ang bigat bigat sa pakiramdam. what happened still haunts me, para bang andito pa rin. hindi ko na maalis sa isip ko yon, you were really really good pero bakit mo nagawa yon? are you really that heartbreaker? hindi mo ba naisip nararamdaman ko? are you really that insensitive? ang sakit eh, okay naman tayo pero bakit ganon? you made me do things i don't want to do. ang sakit mo, but thank you for making me happy. this red lines might hurt pero mas masakit pa rin ginawa mo hahahaha, thanks first love"

ayan yung nakasulat don, he was my first love. i was 15 that time, he was a heartbreaker. my friend told me na masasaktan lang ako pero hindi ko pa rin sinunod kasi i want to feel loved and to love someone.

it was also my first time doing it, hanggang sa naging sunod sunod na. kada may nangyayari sakin na hindi ko gusto, mga nagpapabigat ng nararamdaman ko i do that, dinala ko yon hanggang ngayon. i do self harm and it was hard to stop, hindi ko na siya matigil kasi gumagaan pakiramdam ko don. i find peace on it, doon lang ako nakakahanap ng pahinga. may bago nga ulit ako eh, kaya i wear jacket this days dahil don. hindi nahahalata nila ate yon kasi malamig naman at alam nilang lamigin ako.

i am a very sensitive person, nakakapagsabi lang ako ng hindi ko gustong sabihin kapag nadadala ako ng emosyon and that's hard, kaya ayokong magalit kasi kung ano ano mga nasasabi ko, wala akong control sa emosyon ko eh, nahihirapan akong i-control.

umaga na, may pasok na naman. while i was showering may narinig ako nagsasalita sa labas ng cr. si ate at si kuya.

"bakit may blade sa ilalim ng kama ni zea?" tanong ni kuya.

i stopped brushing my hair, kinikilabutan ako.

"what? i don't know?? you ask her" sagot ni ate.

"tayo mag-tanong sa kanya, pag labas niya sa cr tanungin agad natin" sagot naman ni kuya.

"wag naman agad agad, ako na magsisimula mag tanong sa kanya tapos you stay there okay?" ani ate

nasa cr lang ako, mag i-isang oras na ko rito. hindi ko alam kung ano isasagot ko kila ate. tangjna bakit naman ganto lord.

lumabas ako ng normal, na ganon pa rin ang mukha. hindi naman siguro halatang kinakabahan ako. my heart started to beat fast kasi nakita ko mukha nila ate na nakatingin lang sakin.

"weird niyo, bakit kayo nakatitig sakin" i laughed, para naman mabasag ang katahimikan.

"bakit may blade sa ilalim ng unan mo?" ani kuya, pinakita niya sakin yung blade tapos tinaas niya kilay niya, i saw ate sep's face, nakasimangot siya sa akin.

"ay wala yan, itatapon ko na sana yan. nakalimutan ko lang" sagot ko.

"bakit may dugo?" tanong niya ulit.

nanlaki ang mata ko, gago bakit may dugo? di ko alam kuya, bakit ba may dugo. sino ba naglagay ng dugo diyan.

"ha, ewan ko" sumimangot din ako para hindi mahalata.

"lagi ka naka-jacket, ang init na nga eh" sabi ni ate.

hindi na ko nakagalaw, alam kong onti onti na nila kong nahuhuli, nahahalata na nila ko.

"nag c-cut ka ba? you can always tell us naman eh. you can trust us zea" aniya ate.

tumango na lang ako, hindi ko kayang magsinungaling sa kanila. kuya hugged me, hindi ko alam, bakit ganto to maliit na bagay lang naman yon, hindi naman ako namatay.

"stop hurting yourself zea, you need to go sa comfort zone mo instead of doing that" aniya ate.

"should i go to parties again? fake my age? my id?"

"not that" sagot naman niya.

"dyan ako nakakahanap ng comfort eh, you don't want me to get to troubles again ate."

hindi na nila ko pinansin, napapansin ko rin na nagiiba yung pakikitungo nila sa akin this days.

maybe, i should stop doing it. nakaka-apekto ako ng mga tao.