"Baba." Tek kelimeydi sesini düz tutmak neden bu kadar zordu? "Baba, lütfen dayan. Benimle gurur duyacaksın. Yüzünü kara çıkarmayacağım."
Gözlerindeki bir illüzyonu anımsatan ıslak ve titrek dalgalanmalardan haberi yoktu. Olsa dahi babasının bunu göreceğini sanmıyordu gerçi. Buz gibi odaya gülle etkisiyle düşen tek bir hıçkırık kızı yerinde sıçratmaya yetmişti. Karşısında tepkisizce yatan adama korku dolu gözlerini dikti ve duyup duymadığını anlamaya çalıştı. Gözleri kapalıydı hâlâ ve onun sesini en son ne zaman işitmişti hatırlamıyordu. Bir hafta önce nefes nefese kalsa da biraz konuşabiliyor adını seslenebiliyordu oysa.
Önlemini alarak eliyle ağzını sıkı sıkı örttü yine de. Devasa bir balyoz kalbini altında binlerce parçaya ayırıp sanki ona garezi varmış gibi bir daha birleşemesin diye uzak yerlere saçmıştı kırıntılarını. Boşta olan eli yaşlı adamın elini sıkı sıkı kavradı. Kısılan gözlerinden akan sıcak sıvı kalbinin kan sızdırmasına eş değer bir acı bırakıyordu üzerinde.
Sonunda sakinleştiğine kanaat getirdiğinde derin bir nefes çekti içine. Bu hava ateşten olmalıydı, içini yaktı geçti. Yapabildiği en büyük gülümsemeyle ayağa kaldı ardından.
"Bu seçmeler önemli biliyorsun, bana her zaman hayalim olan bu şeyi başarmam gerektiğini söyledin. Lily'm seni hep destekleyeceğim dedin.."
Hastane duvarları her zaman buz gibi mi olurdu bilmiyordu ama bedeni morga kilitlenmişçesine tir tir titriyor tekrardan dolmaya başlayan gözlerini tavandan başka bir yere çeviremiyordu. Bu korku nereden çıkmıştı birden?
'İşte gerçek çaresizlik bu' dedi içinden. 'Elimden gelen hiçbir şey yok tanrıya merhamet dilemekten başka en değerlim için.'
"Başaracağım. Güçlü kızınla övünmek için çabuk uyan sende-" Gözleri tekrar solgun bedene iliştiğinde sesi bu ağırlığın altından kalkamadı ve çatladı. "Olur mu?"
Buruş buruş ve sert eli tekrar elleri arasına alıp üstüne hafifçe dudaklarını bastırdı. Hâlâ üzerinde olan esans kalbini sızlattı. O iyi olacak mıydı?
O gün dediği gibi başardı. Parlak kariyerinin en önemli adımını atmış aynı zamanda hayatındaki en değerli insanı da bir daha görememek üzere sonsuz yolculuğuna uğurlamıştı. Tüm tebrikler alkışlar boşunaydı eksikti.
Çünkü o yoktu, onun kıymetli sözleri yoktu.. Eksikliği kendini en acımasız şekilde belli ediyordu ve bundan çok nefret etti.
-
-herkesin saklı bir hikayesi bir kalp kırıklığı vardır.
evveeet bunu ilham geldiği için yazmıştım bir ara bu lisanın hikayesi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
bu konudaki hassasiyeti buralardan geliyor anlayacağınızz. yakında vmin düz yazıyı da atacağımı söylemek istedim.
