Η μέρα ήταν πολύ βαρετή στο σχολείο.Στα διαλείμματα καθόμουν με τον Luke,η Evelyn δεν μου μιλούσε,οι ώρες δεν περνούσαν και το πρόγραμμα ήταν φρικτό.Το μόνο διασκεδαστικό στη σημερινή μέρα ήταν τα βλέμματα που μου έριχνε ο Ashton.Αν μπορούσε να με σκοτώσει θα το έκανε πολύ ευχαρίστως.
Το κουδούνι χτύπησε και ναι επιτέλους σχολάμε.Έξω από την τάξη με περιμένει ο Luke με τον Michael.
"Βρε καλώς την"
"Γεια σου Mikey,γεια σου Lukey"
"Τι κάνεις εσύ ρε ψυχή;"
"Καλά μωρέ.Εσύ;"
"Καλά κι εγώ.Να σου μιλήσω λίγο;"Κοίταξα τον Michael και τον πλησίασα.
"Πες μου"
"Η Eve δεν είναι καλά"
"Έπαθε κάτι;"
"'Οχι απλά είναι στεναχωρημένη και δεν αντέχει να μην μιλάτε"
"Αυτό να το σκεφτόταν όταν ήρθε στο σπίτι μου και άρχισε να φωνάζει.Το ξέρει πως δεν θέλω να ανακατεύεται κανείς στην προσωπική μου ζωή.Δεν είμαι κανένα μωρό"
"Οκ το ξέρω και το καταλαβαίνω απλά δεν είναι σωστό να μην μιλάτε για έναν τόσο χαζό λόγο.Απλά στο λέω"
"Ευχαριστώ για την πληροφορία.Τίποτα άλλο;"
"Emily δεν μπορείς να φέρεσαι έτσι όλη την ώρα.Άκου και μια φορά αυτό που σου λένε οι άλλοι"
"Michael εγώ ακούω αυτά που μου λέτε απλά κρατάω αυτά που μου χρειάζονται τα οποία είναι..τίποτα"
Του χαμογέλασα και με αυτό χτύπησε νευριασμένα τον τοίχο που ήταν δίπλα του και έφυγε.Εγώ γύρισα πίσω στον Luke που με περίμενε ακόμα αλλά δεν ήταν μόνος του.
"Αποφάσισες να έρθεις;"
"Θες κάτι Irwin;"
"Ναι,να φύγουμε.Σε περιμένουμε 2 βδομάδες"
"Δεν σου είπε κανείς να κάτσεις να με περιμένεις ηλίθιε"
"Πρόσεχε πως μιλάς"
"Άσε τους ανδρισμούς σου σε εμένα ρε Ashton"
"Ώρες ώρες θέλω πίσω την παλιά Emily.Εκείνη ήταν λιγότερο γλωσσού"
"Κι εγώ θέλω να παώ στον Άρη αλλά δεν γίνεται"Του χαμογέλασα ειρωνικά και εκείνος απλά με κοίταξε.
"Απλά σκάσε"
"Μπορείτε να σταματήσετε και απλά να φύγουμε;"
"Ναι μωρό μου.Πάμε"
Φίλησα τον Luke και αφού άκουσα τον Ashton να λέει κάτι το οποίο δεν μπορούσα να καταλάβω έπιασα το χέρι του Luke και φύγαμε.
