К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
ვიკი - მაკოცე, გთხოვ...
ვიკი კარგად ხედავდა ჯანგკუკსაც ეს ყველაფერი როგორ უნდოდა... იცოდა,რომ მისთვის წამება იყო თავის შეკავება.
ჯანგკუკს ყველასთვის შეეძლო მოტყუება,მაგრამ საკუთარ თავს ვერ მოატყუებდა. აქამდე არცერთი ქალის მიმართ მიზიდულობა არ უგვრძნია,მაგრამ ამ ჯიუტმა გოგომ ეს შეცვალა..
ხელი ლოყაზე მოკიდა ვიკის და აკოცა...
ვიკიმ იცოდა ,რომ აკოცებდა... იცოდა,რომ ანნა არ უნდოდა ჯანგკუკს და არავინ... მხოლოდ მან შეძლო მასში ცეცხლის გაჩენა...
მათი სხეული ერთმანეთს ეხებოდა.. იქამდე ვერ მიხვდა ვიკი რამდენად უნდიდა ეს კოცბა, სანამ მართლა ეს არ მოხდა... თავის ლამაზ ოცნებაში ეგონა თავი...
ისე აკოცა როგორც წინაზე,მაგრამ უფრო მეტი სურვილით... ჯანგკუკის ენა ვიკის პირში ღრმად იყო. თვითონაც იგივე გრძნობებით კოცნიდა.
მისი ყველა ქცევა ვიკისთვის იდეალური კაცის ქცევები იყო. ხელი როგორც ეჭირა თავის ლოყებზე აეც მტკივნეულად,მაგრამ არც ნაზად.
უფრო რწმუნდებოდა ვიკი ,რომ სწორედ ეს ჭირდებოდა.
როგორც იქნა თავს იქ გრძნობდა , სადაც უნდა ყიფილიყო და სადაც უნდოდა. სულ არ აინტერესებდა ეს სწორი იყო თუ არა,როცა ეს უნდოდა და ჭირდებოდა ყველაზე მეტად.
არ არის დანაშაული, როდესაც ვიღაცა ძალიან გინდა. რომ გინდოდეს ვიღაცის შეხება. მაშინ რატომ? რატომ უნდა იფიქროს, რომ ეს არასწორია?
