ჯანგკუკი - თუ ახლა ჩემი გეშინია და თუ გძულვარ , ნანობ რომ შეგიყვარდი შემიძლია ამის გაგება. მაგრამ არ ვარ დარწმუნებული შენს გაშვებას შევძლებ თუ არა.
ვიკი ადგა და კალთაში ჩაუჯდა, ხელები კი კისერზე შემოხვია.. ძლიერად ჩაეხუტა.
ის რაც მოისმინა საშინელება იყო. საკუთარი თავის წარმოდგენაც კი არ შეეძლო ჯანგკუკის ადგილას.
ვიკის არ მოსწონდა, რომ ის ადამუანებს კლავდა, მაგრამ ხვდებოდა , რომ ეს ბნელ სამყაროში ნორმალური იყო.
მაგრამ იმ სიტუაციაში სხვა კაცი ალბათ საშინელებას გააკეთებდა.
მისი ესმოდა.ჯანგკუკი შოკში იყო. არ ელოდებოდა ასეთ ქცევას ვიკისგან.
ჯანგკუკი - რას აკეთებ?
თავი გულზე დაადო ჯანგკუკს.
ვიკი - მე შენ არ მძულხარ, არ ვნანობ , რომ შემიყვარდი. შენი არ მეშინია და არსად ვაპირებ წასვლას.
ჯანგკუკმა ნიკაპზე ხელი მოკიდა და ამოახედა.
ჯანგკუკი - ყველაფერი გაიგე, რაც გითხარი?
ვიკი- კი ყველაფერი მოვისმინე და მესმის რატომ მოკალი ის კაცი. მაგრამ შენ ფელისიას არაფერი დაუშავე, იმის მიუხედავად როგორც მოგექცა ის. შენ არასდროს გდომებია ის, რომ უბედური ყოფილიყო. პირიქით ცდილობდი გაგებედნიერებინა. ვიცოდი, ყოველთვის ვიცოდი, რომ სიმართლე არ იყო რასაც ხალხი შენზე ლაპარაკობდა.
ჯანგკუკი - ფიქრობ რასაც ლაპარაკობენ იმაზე უკეთესი ვარ?
ვიკი - მე მხოლოდ ის ვუცი, რომ შენი მესმის.
YOU ARE READING
პატარა თოჯინა / დარჩი ახლოს!
Fanfiction🔞🔞 ასაკობრივი სხვაობა მამის მარჯვენახელის შეყვარება შეძლებს თუ არა ვიკი ჯანგკუკის გრძნობების გაღვიძებას?