Killer || Hwang Hyunjin

🤎Herşeyi🤎

Yine normal bir güne uyandım. Hazırlanıp üniversiteme gittim. Yatılıydı okulumuz. Onu daha görememiştim. Kantine gidip bir tost aldım. Bir masaya oturdum. Yemeğe başladım. Yanımda beliren gölge ile kafamı havaya kaldırdım. Gülümsedim. Sevgilim Hwang Hyunjin. Yanıma oturdu. "Günaydın bebeğim" "Günaydın" yemeğime devam ettim. Beni izliyordu. O siyahtı. Ben beyaz. O Sonbaharsa ben yazdım. Ama buna rağmen birbirimize deli gibi aşıktık. Yemeğimi bitirince ona baktım gidelim anlamında. Anladı ve belimden tutup sınıfa götürdü. Amfinin en köşelerinde bir yere oturduk. Ders anlatırken onu izliyordum. Yakışıklıydı. Bütün kızlar ona bakardı. O ise bana. Ve de onda garip birşeyler vardı. Tehlikeydi. Ve de soğuk, sessiz. Bir o kadar temas bağımlısıydı. Ama hiçbir şey bize engel değildi. Elini tuttum. Her zaman üzerinde üç beş yara olurdu. Sinir problemleri vardı. Kafamdaki düşünceleri tam dağıttığımda ders bitti. Beraber bahçenin içinde gizli yerimize gittik. Bir banka oturdu. Beni de kucağına oturttu. Kafasını göğsüme yasladı. Gözlerini huzurla kapattı. "Dün gece hiç uyumadın değil mi?" Cevap vermedi. Sarıldım. "Gece odama gel Nam Ra" kafamı tamam anlamında salladım. Kafasını boynuma koydu ve kokladı.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Normal bir şekilde dersi dinliyordum. Sonra Hyunjinden hiç ses gelmediğini farkettim. Yana baktım. Bir yere bakıyordu. Baktığımda bir erkek vardı. "Bir sorun mu var?" Dedim. "İtin teki sana bakıyor" "Bir şey olmaz Hyunjin sakin ol" dedim. Dişlerini sıktığı belliydi. Kolunu tuttum. "Lütfen" nefes verdi ve önüne döndü. Elini tuttum. Okşadım. Bana baktı. Gülümsedim. Biraz sakinlemişti. Dersi dinlemeye devam ettik.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Koridorda yürüyorduk. Bir anda durdu. "Bir şey mi oldu" derken yine aynı çocuğa bakıyordu. Çocuk ise benim bacaklarıma bakıp sırıtıyordu. Bir anda çocuğa koştu. Bir anda yumruklamaya başladı. "SEN KİMSİN DE ONA BAKARSIN LAN" diye bağırıyordu. Korktum. Koridorda bizden başka kimse yoktu. Yanına koştum. "Hyunjin dur lütfen!" Hiç dinlemeden yerde yumrukluyordu. "Hwang nolur dur artık!" Dedim. Biraz daha devam ettikten sonra durdu. Çocuğun yüzü tamamen kan olmuştu. Bileğimden tutup hızlıca kendi odasına getirdi. Yatağına oturdum. "HAYVAN SANA BAKIYORDU. NE YAPSAYDIM. AFERİN Mİ DESEYDİM?!" Korkuyorum. Ağlamaya başladım. Ağladığımı farkedip sustu. Göğsüne yasladı. Nefes nefeseydi. "Uyu biraz burda Nam Ra" kafamı salladım. Sarı saçlarımı öptü ve odadan çıktı.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Uyandığımda Hyunjin hala odada değildi. Şüpheli. Çok fazla. Garip davranışlar var. Ama neden? Bir sebep de yok. Okula girdiğimde şok içerisindeydim. Her yerde polisler, olay yeri inceleme ekipleri, sirenler, bağırışlar ve telefon flaşları vardı. Hyunjin nerede? Neler oluyor ?