Zech Chartreuse

07

Zech's POV:

"Do you have a specific cravings? I can cook for lunch!" she insisted while we're walking.

Balak na namin umuwi at pumunta sa bahay.

"I'm craving for s*x," agad kong tugon.

Agad na namula ang kanyang pisngi at agad ako hinampas sa braso ko gamit ang kanyang kamay.

I laughed hard. "What? You're asking what I'm craving, I told."

She pouted her lips and angrily looked at me. Sa paraan ng kanyang tingin ay parang makakapatay na siya wala sa oras pero mas nagmumukha siyang kamatis sa pula ng kanyang pisngi.

"Zech!" she hissed while I keep running away from her.

"Yeah, that's right baby. Call my name. You're turning me on!" I teased her more.

At hindi nga ako nagkamali dahil galit niya akong hinabol. You're unfiltered mouth ans vulgar words!" nahihiya niyang sabi.

It makes me feel happy doing this stuff with her. Hindi ko na naaalala kung kailan ako huling naging masaya, kung kailan ako tumawa ng ganito. I felt nice having someone to laugh with.

After all the bad doings I committed, hindi ko inaakala na may ganito pa akong side. Na kaya ko rin maging malambot sa taong malapit sa akin.

I don't know how many lives, I killed because of my job. Akala ko sobrang manhid na ako, akala ko pagkatapos ng lahat na sakit na naranasan ko, hindi na ako magiging masaya pa.

"You ass!" agad niya akong binatukan ng maabutan niya ako sa labas ng gate ng bahay ko. "What are you thinking, honey?" puno ng lambing niyang sabi.

I just smiled and went inside of my house. Agad na sumalubong sa akin ang mabagong pagkain na nakahain sa mesa.

She confidently walk inside mu kitchen. Parang alam na niya ang gagawin niya at kung ano ang gusto niya.

Pinanood ko lang siya habang naglalagay ng pinggan sa mesa at ang niluto niya. This house is empty but in just one day, it seems alive and full of hope.

"Honey, let's eat." she commanded.

I went to the table. Nilagyan ko muna ng pagkain ang plato niya bago sa akin.

"Ang dami!" nakabusangot niyang sabi.

It made me smile how she pouted her lips.

"You need to eat more," nilagynan ko ng marami pang pagkain ang kanyang plato na mas nagpabusangot sa kanya.

"This place is relaxing. Saan parte ba ito ng Pilipinas?" she innocently asked while eating her food.

Wala sa sarili ako napalunok. Can I really trust her? F*ck, isang araw ko lang siya nakikilala! Pero hindi ko alam kung bakit pakiramdam ko matagal ko na siya kilala at pakiramdam ko responsibilidad ko siyang alagaan mula sa malupit na mundo.

I f*cked a lot of women, different kind of women, but I never been feel this way. Sa kanya lang.

"Somewhere hidden," I simply said.

Tumango lang siya at hindi na nagsalita.

"You want to go shopping?" I asked her. Hindi ako makapante na hindi siya nagsasalita o ano.

Agad na namilog ang kanyang mga mata at bakas ang excitement sa mata nito. "Yes, but we're inside of this island!"

"There's a shopping mall inside of this Island. This is well established island and gives comfort for members." I explained to her.