Chapter 4

5 0 0
                                    

🌐🌐Unicode🌐🌐

လွန်ခဲ့တဲ့ ၉နှစ် ကျတော်စီးပွါးရေးတက္ကသိုလ် first yearတုန်းကပေါ့...

" မင်းနာမည်က ဝဠာလား "( ဒီမှာဝဠာလို့ပြောရတာက အကုန်လုံးက ဝဠာလို့ခေါ်ကြတာမလို့ ငယ်ငယ်ကတည်းက ဝဠာ့နာမည်အရင်းကို သိပ်မသိကြလို့ပါ )

" ဟုတ်ပါတယ် "

" အော် ငါကfirst year BBA majorက ဆရာမဒေါ်ခင်သန္တာရဲ့သားပါ မင်းက မေမေ့သူငယ်ချင်းရဲ့သားဆို.. မင်းကိုသွားနှုတ်ဆက်ဖို့ မေမေကလွှတ်လိုက်လို့ "

" ကိုသက်ထက် ဆိုတာလားဗျ "

" အေးဟုတ်တယ် နောက်ဆိုကျောင်းသွားရင် ငါတို့နဲ့တူတူသွားမယ်လေ အခုကစပြီး ဘော်ဒါတွေ ဖြစ်သွားပြီလို့မှတ်လိုက် "

" အိုခေ! ဒါနဲ့ ကိုသက်ထက်ကိုကြည့်နေတာ တစ်ကျောင်းလုံးမသိတဲ့သူရော ရှိသေးရဲ့လား "

" ဟဟ ငါက8တန်းကတည်းက ကျောင်းဆင်းရင် မေမေ့ဆီလာပြီးမှ မေမေနဲ့တူတူပြန်တာဆိုတော့ အကုန်လုံးနဲ့ ခင်နေတာပါ "

" အော် အင်းပါ "

" ဒါနဲ့ ညကျအပြင်ထွက်မှာ မင်းလိုက်မယ်မလား ဆေးကျောင်းကအကိုတွေလည်းပါတယ် "

ပြောပြီး ကိုသက်ထက်ကတော့ပြန်အဖြေကိုပင်မစောင့်တော့ပဲ လုပ်စရာရှိသေးလို့ဆိုတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ကြည့်ပြီး ထွက်သွားပါပြီ

ဝဠာလည်း ဒီရောက်နေတာတစ်ပတ်လောက်ရှိနေပေမယ့် ဘယ်မှသေချာမရောက်ဖူးသေးတာနဲ့ပဲ လိုက်သွားဖို့ဆုံးဖြတ်ထားတယ်...

ကိုသက်ထက်အပြောအရဆို အခုသွားနေတာညဈေးတန်းကိုပဲ လူများတာမို့ စကားတပြောပြောနဲ့ လမ်းလျှောက်ဖို့သာ သဘောတူခဲ့ကြတယ်

ဟိုရောက်တော့စားချင်တဲ့ဆိုင်ဝင်ဝယ်ပြီး ဈေးတန်းထိပ်နားက စားသောက်ဆိုင်မာဆုံကြဖို့ပြောရင်း လူစုခွဲလိုက်ကြတယ်

ကိုသက်ထက်ကတော့ မသွားတတ်မှာဆိုးလို့ဆိုပြီး ကျတော်နဲ့နေခဲ့ပေးပြီး ဘာစားမလဲမေးကာဆိုင်တွေပြပေးနေတယ် မစားတော့ပါဘူးငြင်းနေပေမယ့်လည်း အလိုက်ကန်းဆိုးမသိ ဗိုက်ထဲကအကောင်က တ"ဂွီ ဂွီ"ထမြည်နေလို့ ဘေးနားကတွေ့တဲ့အကင်ဆိုင်သာ ဝင်ဝယ်ဖို့ရွေးလိုက်မိသည်

လှိုင်းကလေးက မောင့်အပိုင်🍂❤️‍🔥 လွိုင္းကေလးက ေမာင့္အပိုင္🍂❤️‍🔥Where stories live. Discover now