1. Başlangıç

45 1 1
                                    

Selam
Yeni bir kurgu

Vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin

Umarım beğenirsiniz

Yazım hatası yada mantık hatası görürseniz söyleyinde düzeltiyim

😋

Tostumdan kocaman bir ısırık alıp arkama yaslanarak, tıklım tıklım olan yemekhaneye Göz gezdirdim. Yemek hane ağzına kadar dolu olmasına hata oturacak yer olmamasına rağmen, kimse yanıma gelip oturmayı tercih etmemişti. Boş yer olarak sadece benim masam olduğunu gören kişilerde yemeğini alıp, ya bahçeye çıkmışlardı yada sınıflarına.

Açıkçası alışmıştım bu duruma, geçen sene yaşadığım kötü bir kaç olaydan sonra, bir çok kişi yanıma yaklaşmayı tercih etmiyordu. Ve bu pekte umrumda değildi artık.

Eskiden kafama fazla takardım bu olayı ama şu an alışmıştım.

Arada sırada yanıma bir kaç kişi gelir otururlardı. Bu kişilerde genelde çıkarları için gelirdi yanıma.

Artık onlarda tahmülüm kalmamıştı, çıkarcılık arkadaşlığınada ihtiyacım yoktu.

Ben tam düşüncelere dalmışken, karşımdaki sandalyenin çekilip birinin oturması ile, bakışlarım o kişiye döndü.

Okula yeni gelen bir çocuktu, zaten başka birisinin yanıma gelip oturmasınıda beklemiyordum açıkçası.

"merhaba" samimi bir şekilde  gülümsediğinde  bende güldüm, fakat benim gülüşüm pek samimi değildi. Bu demek oluyordukki, geçen sene olan şeyler henüz kulağına gelmemişti.

Açıkçası okula ilk geldi gün öğrenmesini beklerdim, ve geleli nerden baksan bir hafta olmuştu, henüz olanları ona söyleyip benimla delga geçmemiş olmaları beni şaşırtmıştı.

"merhaba" sesim fazla kısık çıkmıştı, duyup duymadığına bile emin değildim, fakat gülümsemesinin genişlediğinden anladığım kadarıyla beni duymuştu.

Daha öncesinde bir kaç kez koridorda görmüştüm.
Kemikli bir yüze sahipti, dolgun dudakları ve uzun kirpikleri bir çok kızı kıskandıracak derce deydi, gözleri ela rengiydi. Geniş omuzu ve uzun kollarından anladığım kadarıyla boyuda uzundu.

Evet bunu geniş omuzlarından ve uzun kollarından, çıkardım.
Kolu uzunsa, boyuda uzundu ,bence.

" ben Ömer" elini uzatmasıyla bir kaç saniye eline bakıp tutum.

Yakında herşeyi öğrenirdi ve yanıma yaklaşmazdı büyük ihtimale ama kısa sürelide olsa birileri ile arkadaşlık kurmak iyiydi.

"bende balın" uzattığı elini tutum. Bir kaç saniyenin sonunda elimi çektim.

"memnun oldum balım" ismimi yanlış telafüz etmesiyle gülümsedim "yok balım değil balın" başıyla beni onaylayıp, tostundan bir ısırık aldı.

İyi birisine benziyordu ama davranışları biraz tuhafıma gitmişti.

"sormadım ama yanına oturmamın bir sakıncası yok demi" omuzlarımı yukarı kaldırarak bilmem dercesine yüzüne baktım "benim açımdan sorun yok" ama onun açısından bir kaç gün sonra sorun olabilirdi tabi.

"peki" etrafta gözleri dolandıktan sonra gözleri tekrardan beni buldu. Masadaki sessizlik beni gererken, konuşmak amaçlı bir konu bulmaya çalıştım.

BalHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin