Lemniscate (Natasha Romanoff)

BÖLÜM 5: SUİKAST.

Merhabalar, ben normalde bu kitaba başladığım zaman Max ve Gemma ilişkisini en yakın arkadaşım,can dostum Pelin ile benden esinlenerek yapacaktım.Dostluklari sonsuza dek sürecek ve hep eskisi gibi olacaktı.Ama fakat ana merkez üssü Kahramanmaraş depreminde Hatay'da Pelinimi kaybettim.Bu bölüm onun şerefine gelsin.Her dakika aklımdasın Pelin, seni çok özledim.
Sonsuza dek kalbimdesin.
Gittiğin günden beri sadece boşluk hissediyorum.

2 ay sonra.

Bir sürü şey yaşanmıştı.
Steve Rogers, buzlara gömülerek 70 yıllık bir uykuya dalmıştı.

Bucky Barnes ise sözde ölmüştü.

Abisinin ölümünü kabullenmek istemeyen Max ise...
Onun durumu berbattı.
Gemma sürekli onun yanındaydı.

Genç kız her dakika evinde ağlıyordu.
Sadece.

Taa ki dün geceye kadar.

Max, aniden fenalaşmış ve hastaneye götürmüşlerdi.
Doktor zamanın teknolojisi gereği ölümcül bir hastalık olduğunu ve ileri seviye olduğunu söylemişti.

Gemma en yakın arkadaşının böyle olmasına dayanmıyordu.

Peggy ile artık fazla görüşmüyorlardı.

Howard, işine gidiyor sonra ise Gemma için hastaneye geliyordu.

Genç adam Max için üzülüyordu.

Natalia'ya gelirsek...Gemma ile konuşuyorlardı fakat Gemma artık okula gitmediği için iletişimleri kesilmişti.

"Gemma, artık eve gitmeliyiz."

Gemma, Howard'a döndü eve kafası ile onayladı.

Uykuya ihtiyacı vardı.

Siyah uzun saçlarını at kuyruğu yaptı ve çantası ile Howard'ın arkasından ilerledi.Gemma için uzun geçen yolculuktan sonra eve girdiler.
Evdeki ışıkların kapalı olması Gemma'nın kaşlarını çatmasına sebep oldu, Howard ise sadece arka cebindeki silahı arıyordu.
Çünkü normalde evde hizmetçiler olduğu için ışıklar açık olurdu.Gemma karanlıktan korktuğu içinde hep ışıklar açık kalırdı.
Kim ne yapıyorsa, düzgün yapamıyordu.

"Hadi içeri girelim Howard."
Gemma, Howard'ın kolundan tuttu ve onu içeri sürükledi.Bu durumu çözmeleri gerekiyordu?

Gemma, içeriye doğru yaklaştıkça karnındaki ağrıya engel olamıyordu.

Howard, kendisinin önüne geçmiş yavaş yavaş yürüyordu.

Kapı zaten açıktı, hemen içeriye girdiler.

"Bayan Moon?"

"Bayan Moon orada iseniz lütfen ses verin."

Gemma hemen Howard'a döndü ve konuştu.

"Ayrılalım."

"Ama-"

Gemma ona tersce bakınca Howard sustu.

"Peki ama kendine dikkat et kraliçem."

Gemma, yavaş yavaş odasında doğru yürümeye başladı.

Odaya yaklaştıkça aldığı koku, miğdesinde hareketlenmeye sebep oluyordu.

Bu kan kokusuydu.

Odasının kapısını açtığında ise,
Avazı çıkana kadar çığlığı bastı Gemma.

Yukarıdan ses geldiğini duyan Howard, hemen yukarı çıkıp, kızın baktığı yere baktığında ise hemen kızı arkasında aldı ve odaya baktı.