The Most Hated Kontrabida

2: Arranged Marriage?

Kanina pa ako wala sa sarili ko. Kanina pa ako isip ng isip tungkol dun sa sinabi nung lalaki kanina sa resto.

How come that he knew me? Bakit nya ako kilala? WTF?! Stalker ko ba yun o ano?

Pero bigla kong naisip, bakit nga ba iniistress ko ang sarili ko sa kakaisip sa lalaking yun?

*tok tok tok*

Sino ang mapangahas na taong kumatok sa pintuan ko?!

Sino ang matapang na taong kaya akong istorbohin?!

Leche!

Pero dahil tinatamad akong tumayo, pumuti sana ang mata nung taong yun kakahintay na pagbuksan ko sya ng pinto.

I grab my Iphone 6+ and checked my instagram.

Boring kasi kaya napagtripan kong magbukas ng instagram para manlait ng mga taong walang ginawa kundi picturan ang mga mukha nila hindi naman magaganda! At yung mga walang ginawa kundi ang picturan ang mga pagkain nila bago sila kumain -____-

Mga hampaslupa talaga!

"Ooopss. Flat ang ilong." hahaha. I can't stop laughing. I saw a girl na nakapeace sign then ang sobrang lawak ng ngiti nya. Sa sobrang lawak ng ngiti nya, nabanat yung ilong nya lalo. HAHAHA. Sht.

Eto talaga ang hobby ko lalo na kapag boring. Ang manglait. Eh ano bang pakialam nyo? Perfect ako kahit sabi nila wala daw perfect . Well, wala silang pake, buhay ko 'to kaya papaniwalaan ko ang gusto ko :P

*tok tok tok*

Leche! Kumakatok nanaman yung bwisit na kung sino man yun!

Sa sobrang irita ko, tumayo na ako sa higaan ko at lumapit sa pintuan.

Siguraduhin lang nya na kaya nyang saluhin lahat ng sigaw ko. Humanda talaga siya.

I grab the doorknob and opened the door. And I was shocked sa nakita ko.

"Dad?" Wtf is he doing here?

"Hailey, we need to talk." seryoso nyang sagot. Anong kailangan naming pag-usapan? He looks very serious. Bigla akong kinabahan.

"Pasok po kayo, dad." Kahit wala akong galang sa ibang tao, may respeto pa rin ako sa daddy ko. Alam ko kung anong pinagdaanan nya dati.

Pumasok siya sa kwarto ko. Umupo sa upuan ng study table ko. Imaginine nyo may study table pa ko, hindi ko naman nagagamit kasi hindi ko naman na kailangan pang mag-aral kasi matalino na ako. Bwahahaha.

"Hailey, pabagsak na ang kompanya natin." pagsisimula niya. Wait anong sabi niya?

Pabagsak na daw ang kompanya namin? Uh-oh mukhang hindi magandang balita yan. Kaya pala ganyan siya kaseryoso.

Oh No! Hindi kami pwedeng maghirap kasi hindi na ako makakapagstarbucks kapag gusto ko ng kape.

Hindi na ako makakapagshopping ng kahit ilang gusto ko.

Hindi na ko makakabili ng mga luho ko.

NO! NO! NO! It's not happening!

"B-But... But w-why.." I ask stuttering. Naiiyak na ako. O.A. na kung O.A. pero ayoko talagang maghirap! Hindi bagay ang beauty ko sa mahihirap noh.

"Nalulugi na kasi ang company natin. Pero, may isa pang paraan para hindi bumagsak ang kompanya natin." Kinakabahan talaga ako. Parang alam ko na yung paraan na yun.

Wag sana yung naiisip ko, please. Wag sana. No!

"A-ano pong paraan?" teka, bakit ba ako nauutal -__- Mukha tuloy akong tanga.

"You need to marry the son of my friend."

I knew it! Sabi na eh, iyon yung nag-iisang paraan! No way, hindi pwede. Paano nalang ako magiging malaya kung naka arrange marriage ako sa iba? Paano kung magmahal ako tapos hindi siya yun? Edi hindi ako sasaya!

Pero naisip ko, hindi rin ako magiging masaya kapag naghirap kami .

"Pero hindi mo naman kailangan gawin yun eh, kung ayaw mo hin—" I cut him off.

"No, dad. Payag po ako."

I don't care kung hindi ako sasaya sa ipapakasal sakin.

Mahal ko ang reputasyon ko kaya ayokong maghirap.

At syempre mahal ko rin ang daddy ko kaya ayokong mawala yung pinaghirapan niya. Alam ko kung gaano siya naghirap dati.

Payag ako. Payag na ako sa arranged marriage. I can sacrifice naman eh.