you drew stars around my scars [ biblebuild ]

3 [ Gökyüzü ]

Eve doğru ilerlerken düşünüyordum tong haklıydı o aptal herif gerçekten çok garip biriydi ve alaycı tavırları hiç hoşuma gitmemişti,hızlı hızlı eve varmam gerekiyor diyerek bir taksi durdurdum

Yatağıma yattığımda aklıma yine o aptal gelmişti anlam veremiyordum neden sürekli aklımdaydı ki ondan bu kadar nefret ediyorken hemde ?

Sabah yine geç kalmıştım ve koştur koştur içeriye girer girdiğimde o aptal irene'nın belini tutuyordu? "ders vermek yerine bizi mi elliyordu bu herif "diye söylenirken içimden değilde sesli bir şekilde söylemiş bulundum ve herkes bana bakıyordu ilk ders ve ben kendimi şimdiden rezil etmeyi başarmıştım.

Ağır ağır adımlarla ve kalın sesiyle yaklaşarak "bana bak minik şey kullandığın kelimelere dikkat et "diyerek yine burnumun ucunda nefesini hissetmiştim sanırım haklıydı ama altta kalamazdım bende aniden"sen her spor yapmaya gelene böyle dokunur musun ?"diyerek üste çıkmaya çalıştım haksız olmama rağmen ama o da altta kalmayarak"burası spor kursu ve bende hocayım yapması gereken pozisyonu yapamıyordu gösterdim hiçbir öğrencime başka bir amaçla dokunmam minik,şimdi geç ve ısınma hareketlerini yapmaya başla"o kadar emir vererek konuşuyordu ki itiraz bile edemeden söylediği yere geçmiştim.

Sadece yataktan kalkıp mutfağa giden ben başıma bela almıştım resmen ne işim vardı burda oysaki hem vücudum iyi olsa ne olacak kendimi ben sevmezken ?

Hareketleri yapmaya çalışırken birden belimde bir sıcaklık hissettim kafamı cevirmemle aptal herif ellerini belime koymuş"biraz yumuşak yap kasılırsın eğer böyle sıkmaya devam edersen kendini"diyerek kulağıma fısıldadı
neredeyse kalp krizi geçirecektim neden böyle hissettiğimi de bilmiyordum daha çok yaklaştıkça nefesini boynumda hissetmeye başladım ve "hocam olmuyor ben en iyisi bırakıyım?"diyerek ellerini belimden çıkarmasını sağladım ama aniden beni kendine çekerek "pes etme yapabilirsiniz kendine biraz güven"demişti ve gülmüştüm "ben ve kendine güvenmek ?" kaşlarını çatarak "neden güldün bence cok özgüvenli birine benziyorsun hem çok güzelsin"nefesim hızlanmaya başlamıştı neden o aptal herife karşı böyle hissediyordum ki?
sorusuna yanıt veremeden ellerini belimden çekti ve "tamam bir yemek molası verelim ardından devam ederiz"diyerek tekrar bana döndü ve"benimle birlikte yemek ister misin?"diye sordu bende"insanlar yanlış anlarsa?"yine kaşlarını çattı "insanları umursayan kim boşver bu onların sende yeri olan bir hayat değil senin hayatındaki senin istediklerin önemli

Kısık bir ses tonuyla "gidiyorum hemen peşimden terasa geliyorsun"diyerek yine emir vermişti hala ellerini belime sardığının şokundaydım alık alık dururken koşar adımlarla terasa çıkmıştım
"gökyüzü çok güzel"diyerek masaya oturdum ikimizden başka kimse yoktu sadece bir masa vardı neden ki acaba? bana bakarak "gökyüzünü sevdiğini bilmiyordum"bende utangaç bir tonla
"gökyüzü çok güzel ve özgür değil mi sizce de? dünyanın bu kadar kötülüğü ve iğrençligini sarmalıyor ama kendisi çok güzel "bana derin derin bakarak

"sende seni böyle sarmalayan bir gökyüzü mu arıyorsun kendine?" kalakalmıştım ona karşı hep bir cevabı olan ben ilk defa tek bir kelime bile edemedim...

Yemeği tek kelime bile etmeden yiyip kalktık derse yeniden başladığımızda onun söylediği gibi kendimi kasmayarak denemeye çalıştım ve başardım da.
Zaman o kadar hızlı geçiyordu ki neredeyse akşam oluyordu herkes çıkmak için hazırlanırken hoca "telefon numaralarınızı bir arkadaşınıza verin o da akşam bir grup açsın"dedi ve göz kırparak önümden geçti lanet olsun bu aptal şimdi bana niye göz kırpmıştı?