you drew stars around my scars [ biblebuild ]

11 [ Alışamadım,Alışamayacaktım da ]

Uzun bir süre ben geldim karmakarışık şeyler yaşıyorum roman olur o derece
neyse bölümde rahatsız edici yerler olucak şiddet, t@ciz gibi ona göre okumak istemeyen atlayabilir bu bölümü !
Daha önce uyarı yapmama rağmen okuyup lincleyen oldu? rahatsız oluyorsan niye okuyorsun onu da anlamadım neyse
İyi okumalar bebisler 💌

≈

Yaz bitiyordu ve kursun bitmesine son 1.5 ay kalmıştı zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştım bile...

Bible ile birlikte çok mutluyum onu bırakmak istemiyordum bana dokunması artık beni korkutmuyordu bile.

Bugün kurs çıkışından sonra bible'a sürpriz yapmak için hızlıca hediyelik eşya satan bir mağazaya gitmiştim

Bible beni değerli ve özel hissettiriyordu bende ona biraz olsun aynı şeyleri hissettirmek istiyordum kendini değersiz hissetmesini istemiyordum çünkü benim için özel ve değerli biriydi.

Ne alacağım konusunda çok düşünmüştüm o benim kabuslarımı maviliğine geri döndüren dünya ben ise o dünyanın içindeki sorunlu kişi ama onunla yaralarım yıldızlarla kaplanıyordu.

Bu yüzden klişe gelicekti belkide ama kar küresi aklıma gelen en güzel hediyeydi.

Evde yemek hazırlamam gerekiyordu güller ile hoş bir masa kurmakta planım içindeydi bu yüzden aceleyle hediyeyi aldıktan sonra hızlı adımlarla ev doğru gittim

Yol boyunca içimde bir tedirginlik vardı sebebini bir türlü anlamlandıramıyordum bible'a sevdiğim adama güzel bir sürpriz yapacaktım ama içimdeki bu korku dolu tedirginlik geçmek bilmiyordu ilk defa sürpriz yapacağım için gerilmiştim belkide.

Eve girip salona doğru ilerlediğimde salonda birinin oturduğunu fark ettim korkuyla"sen kimsin?" dememle yüzünü bana doğru dönmüştü

Kabuslarımı bana yaşatan 6 yıldır unutmaya çalıştığım Yeri salonda koltuğumda oturmuş bana bakıyordu

İrkilerek ve tittrek sesimle "ssenin burda ne işin var" bana doğru adımlarına karşılık olarak ben geriye doğru kaçıyordum.

Ne kadar kaçsam bile duvara çarpmıştı sırtım iyice bana yaklaştığında eli ile yüzümü tutacakken"seni özledim"
o esnada onu itmiştim sersemleyip koltuğa tutunmuştu ondan korkuyordum ve iğreniyordum bana dokunması düşüncesi bile mide bulandırıcıydı.

Kapıya doğru koşar adımlarla kaçarken arkamdan gelip kolumdan tutmuştu
"gitme bui sadece konuşalım olmaz mı?"
kolumu çekip "benden uzak dur,bana yaptığın, yaşattığın kabuslardan sonra seninle konuşurmuyum sanıyorsun?"
Başını öne eğip "herkes hatalar yapar,
özür dilerim hadi gel otur "dedi.

Ona güvenmiyordum hemde hiç
Bible'a sürpriz yapmak istiyordum ve o bunu bozmuştu.

"Evimden çık istemiyorum"desemde beni dinlememişti o gitmiyorsa ben gidicektim her ne kadar benim evim olsa bile gitmeye razıydım yinede onunla aynı evde olmak bile korkunçtu bunun için harekete geçip arkamı döndüğüm esnada başıma vurduğu vazonun etkisiyle yere yığılmıştım.

Gözlerimi açtığımda ellerim arkadan bağlanmış bir şekilde evimde kullanmadığım oda da yerde olduğumu fark ettim bağırmak için sesimi yükseltsem bile bant yüzünden sesim duyulmuyordu.

Ardından kapının açıldığını gördüm içeriye Yeri girmişti o iğrenç bakışları yine baştan sona beni süzmüştü.

İyice bana yanaşıp elleriyle saçımı okşamaya çalışmıştı başımı bir saga bir sola salpalayıp engel olmaya çalışıyordum sinirlenmişti ki saçlarımı tutup çekmeye başlamıştı ve o iğrenç kelimelerini yine bana sarf etmişti boğuk sesiyle
"sen benimsin sana sadece ben dokunabilirim bu naz yapmaların canımı sıkıyor artık sadece eğleneceğiz aşkım"