Sabah alarm sesiyle uyandım.Yorgun bir şekilde hazırlandım ve okula gittim.Okulun bahçesinde beni gören herkes bana şok içinde bakıyordu.Sanki bir şey yapmışım gibi.
Sınıfa çıkarken kulak fısıldaşmalarını görebiliyordum.
Sınıfa girdiğimde Eda bana şok içinde baktı.Eda'nın yanına oturdum ve Eda ben oturur oturmaz konuşmaya başladı."kızım sen iyi misin?Neden Barış Koç'a bulaştın.Ona bulaşanların sonu hep kötü oldu.Geç olmadan özür dile bence."dedi panikle.
"Ondan özür falan dilemeyeceğim hem ben ondan daha güçlüyüm.Ruhen ondan daha güçlüyüm.O bunu görecek."dedim.
Ders bitti ve kantine ilerliyordum.Fakat herkes bana bakıp duruyordu.Bıkmıştım.Bu yüzden yalnız bir yere gitmeye karar verdim.
Bodrum'da olan spor salonuna girdim ,yer oturdum ve duvara yaslandım.
Tek istediğim biraz kafa dinlemekti.Gözlerimi kapattım ve 5 dakika böyle geçirdim.Yanıma biri geldiğini hissettim.
Gelip yanıma oturdu.Gözümü açmak istemedim."burda napıyorsun okyanus"dedi.
Bu Barış'dı."
"bana okyanus deyip durma."dedim.
"Ha okyanus ha Deniz ne fark eder."dedi.
"Çok şey farkeder"dedim.
"Mesela ne?"dedi.
"Okyanus daha büyük "dedim.
"Düşmanını tehlikeli gör ki intikamını daha iyi alasın değil mi?"dedi.
"Biz neden düşman olacağız ki?Sadece çarpıştık?"dedim.
"Belkide intikam bahanesiyle sana yakınlaşmaya çalışıyorumdur?"dedi.
"Bu da intikam planının bir parçası sanırım "dedim ve oturduğum yerden kalkıp sınıfa yürümeye başladım.
Arkamdan geliyordu.Yanıma gelip "doğru bildin sandığımdan daha zekisin"dedi ve hızlı adımlarla benim önüme geçip gözden kayboldu.
