DİLHUN

1.Bölüm

Bazen insanlar güzeldir. Görünüşleriyle değil. Söyledikleriyle değil. Olduklarıyla.

-Markus Zusak

____________________________________________

Son fırça darbelerini de attım ve oturduğum yerden kalktım. Heryerim boya olmuş fakat sonuç gayet iyi. Bende kendimi resim yaparak dünyadan soyutluyorum.

Kapımın çalınmadan açılması ile yaptıklarımı yarım bırakmak zorunda kaldım.

"oha abi ne dalıyosun odaya"

Gelen abim Ercan'dı. Kendisi 31 yaşında evde kalmış bi damat adayı olur. 4 yıl önce nişanlandı ama terk edildi. Biraz zor oldu ama toparlanmayı başardı.

"senin uçağın saat kaçtaydı yarın?"

"öğlen birde abi noldu?"

"işten ona göre çıkıcam seni bırakmak için"

"tamam abi saol"

"yine batırmışsın her yerini doktor hanım hadi ellerini yıka da yemek yicekmişiz annem çağırıyor"

Ellerimi kaldırıp ona doğru hareket ettirdim.

"gel seni de batırıyım biraz"

"aman kızım uzak dur benden"

"gel buraya gel kaçma sakın"

Ben daha masamdan kalkmadan abim kaçarcasına odadan çıktı.

Yarın Siirt' e uçuyorum. Sonunda istediğim şekilde mesleğimi icra edebilicem. Annem her ne kadar karşı olsa da Siirt Şirvan'da bi askeriye de doktorluk yapıcam.

Ellerimi yıkadım ve mutfağa gittim. Annemin yanağından öptüm ve masaya yemekleri götürmeye başladım. Sofra hazır olunca babamları da çağırdık ve oturduk.

"İdil benim içim hiç rahat değil bak annem. İzmir gibi bi yerden Siirt'e gitmek neden"

"emine sultan yapma ama askeriyede çalışıcam hem bişey olmaz orda demi baba sende bişey de"

Annemi ikna edebilicek kişi babamdı. İkisinin aşklarına hep özenerek bakmışımdır. Babamın emekli yarbay olması da annemi ikna etmesini kolaylaştıran Bi etken tabi.

"Eminem askeriye güzelce korunan bişey orda kızıma bişey olmaz sen merak etme hem bişey olursa direk bizi arar zaten demi idilim"

"evet evet ben ararım sizi zaten"

"e peki maden aramazsan bozuşuruz ama bak"

İşte bunu demek istemiştim. Anneme öpücük atıp yemeğimi yemeye devam ettim.

Bi kaç bişey daha konuştuktan sonra sofrayı topladık ve odama geçtim. Son kalan eşyalarımı da bavula koydum ve herşey hazır.

Biraz daha boş boş zaman geçirdim ve uyudum. Daha doğrusu uyumaya çalıştım. Yarın için çok heyecanlıyım. Düşünürken en sonunda uykuya daldım.

Saat 10 da kalktım üzerimi giyindim ve salona geçtim. Yaklaşık 15 dakika sonra bizimkiler de uyandı ve kahvaltı ettik. Saat 12 buçuk olmuştu çoktan. Odama gittim son hazırlıkları da yaptım ve bavulumu kapının önüne getirdim. Biraz daha durduktan sonra annem babam abim ve ben abimin arabasına bindik ve hava alanına gittik.

Uçağımın kalkmasına 20 dakika vardı. Vedalaşmaya başladım. Önce babamın yanına gittim. Sıkıca sarıldık. Babam yanaklarımı tutup alnımdan öptü ve

"güzel kızım benim kendine oralarda dikkat et her zaman bi telefon uzağındayım baba gelebilirmisin de direk gelirim biliyosun demi bunu"

"çok teşekkür ederim baba sizde kendinize çok dikkat edin"