DİLHUN

2.Bölüm

Tanışmak tesadüftür,
Arkadaşlık seçim,
Ama aşk tamamen kaderdir.

____________________________________________

Hayat bazen ne kadar tuhaftır değilmi. Kimi zaman insanların sözlerine inanmazsınız,sorgularsınız dediklerini. En yakınınız bile olsa dediği şeye şartsız koşulsuz inanamazsınız bazen. Bense şimdi kendi gördüklerimi sorguluyorum.
Gözlerim mi bana oyun oynayan yoksa gerçekten de karşımdaki adam uçaktaki adam mı emin olmak için bir iki kez gözlerimi kırpıştırdım. Ama ne yazıkki değişen pek bişey olmadı. Belliki o da bu duruma şaşırmıştı.

Adamın tuhaf bakışları eşliğinde düşüncelerimi uzaklaştırarak etrafa baktım. Üçününde hastası olduğu için bana kalmıştı bu adamda.

Yanına doğru gittim ve

"buyrun neyiniz var" dedim. Beni hatırlamış olmalıydı.

"omzuma pansuman yapılıcak"

"tabi geçin siz şu tarafa doğru"

Adam kafasını sallayıp tam giderken içeriye iki tane asker girdi. Bi tanesi bacağından yaralıydı ve diğeri onu omzunda tutuyordu. Seda abla bana seslendi.

"idil sen bakarmısın acil gibi duruyo şuan üçümüz de doluyuz."

"tabi abla"

Karşımdaki adama birazdan geliceğimi söyleyip diğer gelen kişinin yanına gittim. Adam sedyeye çoktan yatmıştı.

"merhaba neyiniz var"

"kurşun sıyırdı bişey yok dedim ama ikna edemedim doktor hanım."

"ben bi bakıyım bişey olup olmadığına öyle karar verelim kanama fazla çünkü."

"tabi bakın siz"

Adamın pantolonunun paça kısmını kıvırdım ve yarayı açığa çıkardım. Kurşun biraz daha sağa kaysaymış kemiğine denk gelicekmiş gibi duruyor.
Hemen yaranın etrafını temizledim. Pansumanı da yaptım ve yarayı sardım.

"iyiki gelmişsiniz. Yara derindi. Kurşun biraz daha kaymış olsaydı kemiğinize denk gelicekmiş. Siz yara geçene kadar hergün gelin pansumanınızı yapalım."

"sağolun doktor hanım. Siz yeni mi geldiniz daha önce görmedim de sizi burda."

"evet ben yeni geldim ilk günüm burda"

Adam elini uzattı ve

"hoşgeldiniz Adnan ben güzeldir buralar alışıcağınıza eminim."

Nezaketen bende gülümsedim ve elimi uzattım adama.

"idil bende umarım alışabilirim."

"isterseniz numaramı verebilirim merak ettiğiniz bişey olursa arayabilirsiniz."

"hiç gerek yok sağolun merak edersem sorucak birini bulurum. Pansumanınızı tamamladım gidebilirsiniz artık isterseniz."

"peki gidelim madem."

Adam ayağa kalktı ve topallayarak gitmeye başladı. İçimde tuhaf bi his oluştu sanki birşeyi unutmuşum gibi. Daha sonra Kübra yanıma geldi.

"ilk hastan hayırlı olsun canım"

"teşekkür ederim"

Kübranın gözü bi yere takıldı sonra.

"aa akın komutan gelmiş pansumanını yaptırmaya"

Arkamı dönüp Kübranın baktığı yere baktım ve neyi unuttuğumu buldum. Adama bekle dedim sonra da unuttum.

"ben onu unuttum pansuman için gelmişti ama diğer hasta acil olunca önce onu almıştım"

Kübra abla dediğimi duyunca kaşlarını kaldırdı şaşırarak ama daha fazla bekletmemek için bana bişey demedi.

"Akın komutanım buyurun isterseniz yapalım pansumanınızı."

Adının Akın olduğunu öğrendiğim adam yanımıza geldi. Bana bakmadan kübraya bakarak konuşmaya başladı.

"birileri gülüşmekten hastaları unutuyo sen de olmasan daha beklerdik galiba."

"pardon da ben sizi gülüşmekten unutmadım. Hastanın durumu sizinkinden daha acildi."

Bana sadece göz devirip önümden geçip gitti. Belki biraz haklı olabilirdi uzun süre bekledi ama adam lafa tutmuştu beni.

Daha fazla sinirlenmeden gittim ve yerime oturdum şuan başka hasta kalmamıştı. Bi tek o komutan vardı ve Kübra pansuman yapıyordu. Ben oturmuş onları izlerken adam bi anda üzerindeki haki yeşili tişörtü çıkardı.

İdil yanlış görmüyoruz demi baklavası var onun hemde altı tane demi

Evet baklavası var hemde altı tane doğru görüyoruz. Ben ona bakarken adam bi anda bana döndü. Tek kaşını kaldırıp bana baktı. Bende sanki hiç yaklanmamışım gibi önüme döndüm. Şimdi yiğidi öldür hakkını yeme demişler. Adam harbiden kas yığını. Gidene kadar bidaha bakmadım.

Sonra Bi kaç kişi geldi onlar da aynı şekilde pansuman içindi. Daha sonra içerdekilerke vedalaşıp askeriyeden çıktım. Eve gittim ve yemek hazırlayıp yedim.

Daha sonra abimi aradım ve biraz konuştuk. Uykum gelmeye başlayınca odama gittim ve uzandım. Ama ne yazıkki uyuyamadım. Yukarıda  gelen bağırış sesleri uykuma engel oluyordu. Biraz daha denedim ve uyuyamayınca kalktım ve geceliğimin üstüne hırkamı giyip yukarı kara çıktım. Ben tam kapıyı çalıcakken tekrar gol diye bağırış sesi geldi ve irkildim. Daha fazla dayanmadan zile bastım ve beklemeye başladım. Bir iki dakika sonra kapı açıldı karşımda iri yarı bi adam duruyordu ama içeriden hala sesler gelmeye devam ediyordu.

"merhaba biraz daha sessiz olurmusunuz aşağıda uyumaya çalışıyorum ama sesinizden pek başarılı olduğum söylenemez"

"tabi kusura bakmayın maç izliyorduk da ben uyarırım içeridekileri"

Ben daha sağolun diyemeden birisi seslendi içeriden.

"kimmiş bahadır"

Sesi tanıdık geldi ama çıkaramadım.

"aşşağıdaki komşunuzmuş komutanım"

Komutanım mı dedi. İnşallah düşündüğüm şey değildir. Lütfen o olmasın.

"tamam geliyorum bekle"

Daha sonra içeriden bütün heybetiyle dağ ayısı çıktı.

_____________________________________

Uzun Bi aradan sonra ikinci bölümü de yazdım bir daha bu kadar ara vermeyi düşünmüyorum umarım beğenirsiniz.

İg. =>    foursude

Tiktok hesabım =>    w_snaz07