YERDEKİ ELMASLAR

3)Kahramanım

Batur yeni macerayı yeni arkadaşlar olarak seçer okulda bir sürü insan vardır ama o farklı insanlar keşfetmek ister

okul biter ve eve doğru yürürken ayağı takılır ve yere düşer hemde camların üstüne düşer ve hastaneye kaldırılır

Hastanede bir form bulur üstünde yazanlar gözünü yaşartmaya yeter yanında duran hemşire ona "merhabalar iyi misiniz" der sorar, o kağıtta o formu imza kısmında babasınında imzası olması onu çok duygulandırır kim duygulanmazdı ki, ah ah babasının bir imzası bile onu kahretti düşünün ölümü zor zor peki Batur bunu sesli mi okusa birde

"Bu formda sizin yaş-" devam edemiyordu elleri titriyordu bunları okurken gözünden damlayan göz yaşları hızlı bir şekilde kağıda damlayıp kağıda bulaşıyordu

Batur okuyamaz olmuştu ama ben orda ne yazdığını özet geçicem

Uçaktan düşenlerin amilayat masrafı ve yaşam sürmesi için kredi çekme ile alakalı bir izniydi
ama orda babasınında imzası olması onu kırmıştı

Zor bir süreçti çok ve çok zor bir süreç

Kim üzülemez ki

Derken bir adam hızla yaklaşıp kağıdı alıp gitti

O adamın sadece arkasını görmüştü Batur daha dikkatli baktı ama takım elbiseli bir adamdı başka hiçbirşey yoktu ve o da ne yerde bir kağıt kağıda baktıkça anlamlanıyordu en sonunda kağıttaki yazıları çözdü kare kare kare şeklindeki kâğıtta sembollerle bir şekilde anlatıyordu hmm burda ne yazıyordu Batur 1066 yazısını gördü anlamaya çalışıyordu anlayamıyordu nasıl alayacaktı derken mh yazısı ile bunun mahalle olabileceğini bununda sokak numarası olabileceğibi düşündü hemişireye sordu

Batur;Merhabalar burası kaçıncı sokak?

Hemşire;bu sokak galiba 1064 sokağı

Batur; Çok sağolun

Batur çıkmaya çalışırken hemşire "istersen burda kal bir bakalım sana" der

Batur anlamaz "Anlamadım?"

Hemşire; yeni kaza geçirdin?

Batur;Hayır,acımıyor.

Hemşire sınırli bir şekilde iç çekerkek gitti

Derken başı dönemeye başladı etrafta gözlerini kapatırken son gördüğü şeyler ise ayna ve ışıktı...

Gözlerini açtığında etraf karanlıktı ve kafasında bir kaşınma hissediyordu bir çuval mıydı bu poşet? Ah bu neydi anlamaya çalışırken gözleri göremeye başladı ve etrafını yavaşça inceledi koyu kahverengi tonlarında duvarlar ile çeviriyidi akan sıvılar duvarları korkunçlaştırıyordu çok nemli biryerdi etrafta birsürü böcek dolanıyordu Batur bir sandalyede oturuyordu hafif mavi yırtık bir sandalyeydi tabikide hoşuna gitmiyordu derken arkadan bir ses duydu

Batur:Hey! Orada kim var. Ortaya çık.

X:Selam Batur beni tanımaman üzdü

Batur adama baktı arkadaki adam siyah uzun bir kıravatı kırmızı eldivenleri ve kahve rengi bir şapkası vardı çok karanlıktı başka hiçbir şey görememişti baktıkça dahada karanlık oluyordu artık tamamen karanlık olmuştu