Asker Yârim | Texting

1.0

~1 HAFTA SONRA~

Sabah kan ter içinde uyandım.O olaydan sonra hep kabus görüyordum,hep babam denen şerefsizi ve dayılarım ile amcalarımı.Bugün okulum olduğu için hazırlanıp evden çıkıp arabama bindim.Okula geldiğimde sadece 3-4 tane hoca vardı.Yarım saat sonra ilk ders saati başlayacaktı.

7 Saat Sonra (12:45)

Okuldan çıkıp eve geldiğimde karşı daireden kavga sesleri geliyordu hem de o dairede  Asya'lar yaşıyordu.Telaş içinde eşyalarımı kapının önüne bırakıp Asya'ların evinin önüne gidip zile bastım.Bir süre bekledikten sonra Asya ağlamış bir biçimde kapıyı açmıştı,ben daha da endişelenip konuşmaya başladım.

"Asyacığım ne oldu fıstığım."

"Lavinia abla bizimkiler çok kavga ediyorlar ve ben çok korkuyorum,beni alıp başka bir yere götürebilir misin lütfen?"

"Tabii ki de ablacım,hadi üstüne montunu al.Bende kendi eşyalarımı alayım gidelim."

"Tamam abla."

Asya ile birlikte ilk benim çok gizli bir uçurum manzaralı tepe gibi bir yerdi ama aralıklı yerlerde duran 3-5 tane uzun salıncaklar vardı ve de çok güzel detaylarla süslenmişlerdi.Asya ile birlikte 1 saate yakın burada durduk daha sonra Asya Lunaparka gitmek istediğini söyledi bende bir şey diyemedim kıyamadım,üzmek istemiyordum onu.

Lunaparka gittik orada da biraz eğlendikten sonra telefonuma bugün bakmadığım için baktığımda mesaj vardı.Buğra,Asya'nın annesi Sevim abla ve bilinmeyen bir numaraydı.Artık şaşırmıyorum bilinmeyen numaralara çünkü alıştım.Diğer mesaj atanları boş verip Sevim ablanın mesajına cevap verdim. 

Sevim Ablacığım:Kızım kusura bakma rahatsız ediyorum ama Asya senin yanında mı?

Lavinia:Evet abla biraz dışarıya çıkmak istedi benim ile 

Lavinia:Geziyoruz biraz geliriz yarım saate merak etme 

Sevim Ablacığım:Tamam yavrum dikkat edin kendinize 

Lavinia:Abla bu arada gelince benim yanıma bir uğrar mısın?

 Lavinia:Seninle konuşmam gereken şeyler var 

Sevgi Ablacığım:Önemli bir şey yok değil mi kızım?

Lavinia:Merak etme ablacığım önemli bir şey değil

Sevgi Ablacığım:Tamam canım bekliyorum tekrar dikkat edin kendinize

Lavinia:Tamam ablacığım 

Telefonu kapatıp Asya'ya döndüm ve konuşmaya başladım.

"Asyacığım gidelim mi artık eve annen çok merak etmiş?"

"Olur abla gidelim."dediğinde ben başımı sallayıp onayladım onu ve ellerinden tutup arabaya ilerlemeye başladık.Lunaparktan çıkarken çıkışta olan ama ne kadar kalabalık olsa da buradan bile görülen çok büyük bir çınar ağacının arkasında siyah giyinimli ama sadece yüzünü yani burnundan aşağısını görebildiğim bir kişi vardı.Biraz korktum tabii ama Asya yanımda olduğu için bir şey de diyemedim sadece baktım.

Ardından oradan gözlerimi çekip Asya ile arabaya binip eve gittik.Apartmana girdiğimizde saat 15:59 olmasına rağmen çok sessizdi eve çıktık ben ilk Asyalara gidecektim çünkü Sevim ablayla bugün olan kavgalarının sebebini konuşmam gerekti.Anlatıp rahatlaması lazımdı. Asya'yı evde bırakıp benim evime geçtik.Eve girdiğimizde oturma odasına gidip oturduk ona dönüp,