Çevreyi sardı hüzün
Nereye dönse yüzüm
Ağlıyor iki gözüm
Saramıyorum yaranızı
Olamadım ki merhem
Yediğim yemeğe
İtiraz ediyor midem
Sanki sıcakta oturmak
Haram oluyor bana
Ama ne çare yaşlı beden
Kendine yetmezken
Ne gelir elden
Kardeşlerim oralarda
Evsiz barksız kalmışken
Herzaman felâketler de
Hep bir yüreğiz biz
Yardımlarda yarışıyor ğençlerimiz
Umut oluyor yüreklere
Ufacık bir dokunuş bile
Şifadır depremzedelere
Kanımızın son damlasına kadar hep el ele kalp kalbe ALLAHın izniyle
Geçecek bu günlerde
Güzel insanların sayesinde
