Nasıl bir zaman
Nasıl insanlık
Kimsenin kimseye
Yok tahammülü
Ağzını açmaya
korkuyor insan
Sonumuzu hayreyle
Aman yaRABbim
Öyle kalabalık
Sanki mahşer yeri
Ama yok birinin
Diğerinden haberi
Onca kalabalık içinde
Yapayalnız herbiri
Birçok değerimizi
Kaybetmişiz haberimiz yok
Bitki gibi yaşamayı
İnsanlık sanmışız biz
Duygular kayıp
Vicdan yok olmuş
Acıların içinde dahi
Hırsız olmuşuz
Çürümüş kokuşmuş
Bir benlik duygusu
Bunlar yaşarken
Tutmuş bunları
Ölüm uykusu
Azcıkta olsa
Gelsek hizaya
Bu felakette durduramıyorsa
Bizleri alın görün
Önünüzde binlerce
Binlerce hayalleri varken
Kefensiz gideni
Yanıyor canım
almıyor aklım
Umarım sonunda
İnsanlık kazanır
Herkez hesabını
Zamanında verir
Bu gidişata
Böylelikle son bulur
