Ah ayrılık sanki zehirsin
İçimi kemiren beni
yavaş yavaş öldüren
Ah ettikçe alevleri arttıran yandıkçak körükleyen
Ne zorsun nasıl hırçınsın
Başımdan aklımı aldın
Kuzusunu arayan
Koyun misali
beni dağlara attın
Bir kolayı olsa delerdim dağları
Saklardım seni görmezdi bende gayrısı
Öyle kötü bir duygu ki bu
Anlayamaz yaşamayanı
Çağırsan gelemiyor
Gitsen görülmüyor
Ard arda dizilmiş kapılar sana izin vermiyor
Bu özlemle hasretle yanacam ben böyle
Deva olamaz hiç kimse
Benim derdime
Ne desem boş akar gözyaşlarım içime içime
