Başa çıkamıyorum bazen
Kalbimin isyanıyla
Birtürlü susturamıyorum
Zihnimi bütün bu acılardan
Bir yanda hasretin
Bir yanda esaretin
Böyle mi olmalıydı
Bunca çabanın sonu
Sen izleyemezken
Gökyüzünü
Bende karanlıklardayım
Nefesim daralıyor bazen
Nedensiz boğuluyorum
Aklım fikrim hep sende
Ne olur sende değer ver
Birazda olsun kendine
Biraz söz dinlesen
Az kendini düşünsen
Çok farklı olacak herşey
Hüzünden köprüler
Kurmak yerine
Mutluluktan uçacaktık
Şimdi sen esarette
Bense canlı cenaze
