1

588 23 0
                                    

Merhaba 💐
Çayınızı, kahvenizi hazırlayın. Başlıyoruz!
İyi okumalar.

Tam iki saattir. İki saattir bu bavulu kapatmaya çalışıyorum. Hayır gereksiz bir şeyde koymadımki valize! Neden böyle oldu? Herneyse.

Ihım ıhım ben Firuze. Namıdeğer Akkanların tek kız çocuğu olan Firuze.  Neden mi söyledim bunu? Tek Firuze ben değilim de ondan. Büyük validemde Firuze olunca işler karışıyor. Alışkanlık işte ne yaparsın?

Şimdi siz soracaksınız yolculuk nereye diye. Haksızlığı koydum bavuluma. Yalnızlığı da aldım yanıma. Teşekkür ettim her şey adına. Gidiyorum gidiyorum ama etmiyorum eyvallah! Bıktım bu Akkanlardan. Şaka şaka gitmiyorum bir yere. Canım ailem onlar benim. Ne kadar kalabalık ve çekilmez  olsalarda seviyorum yahu!
Sadece küçük bir tura çıkıyorum. Lise arkadaşlarımla hep hayalini kurduğumuz Karadeniz gezimize nihayet kavuşmuş bulunmaktayız. Vatana millete hayırlı uğurlu olsun.
İşte o yüzden yıllık izinimi almış, canım mesleğim hemşirelikten bir müddet emekli olmuştum. Karadenizin her metrekaresine adım atmayanı Akkanlar tepelesin. Bu tatilin dibini sıyırmazsam bana da  Firuze Akkan demesinler.

Gezi için her şeyim hazırdı. Kendime çok güzel elbiseler, ayakkabılar ve ceketler aldım. Kıydım paraya evet. Şimdiden çektireceğim fotoğrafları düşündükçe yerimde duramadım.
Son olarak bavulumu kontrol ettim çünkü yarın sabah erkenden yola çıkacağız.

"Elbiseler tamam

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Elbiseler tamam. Ayakkabılar tamam. İç çamaşırları tamam. Gecelikler tamam. Makyaj malzemeleri tamam.
Takılar tamam. Onlarsız bi Firuze de olmaz zaten tamam. Bakım ürünleri, kremler tamam. Sanırım eksik yok."
Sonunda kapattığım bavulu evin kapısının kenarına koydum. Sabah alması kolay olurdu.
Tekrar odama çıkıp kol çantamı hazırlamaya başladım. Kulaklığımı ve kitabımı koyduğumdan emin oldum. Onlarsız uzun yola çıkılmaz. Konu tartışmaya kapalı. Kimliğimi, ehliyetimi ve kartlarımı da kontrol ettikten sonra cüzdanı çantaya attım. İşim bitmişti. Artık ailemle biraz sohbet edip, çay içebilirdim.
Merdivenlerden aşağı inerken kızlara mesaj attım. Hazır olup olmadıklarını öğrenmeliydim.
Geziye turla gitmek yerine kendi özel arabamızla gitmeye karar vermiştik. Turla doyasıya gezeceğimizi düşünmüyorduk. O yüzden arkadaşım Elif'in arabasıyla Karadenize yol alacaktık.
Telefonu cebime koydum ve geniş salona adım attım. Geniş ailem yine bizde toplanmıştı. Büyük annem ve büyük babam baş köşeye kurulmuş onlara bir şeyler anlatan amcalarımı ve babamı dinliyordu. Annem ve yengelerim bir koltukta kim bilir kimi çekiştiriyorlardı. Kuzenlerim, üç abim ve benden iki yaş küçük erkek kardeşim yemek masasına oturmuş okey oynuyorlardı. Evet Akkanların rutine dönmüş klasik bir akşamıydı, şaşırmıyordum.

"İyi akşamlar canım ailemm!" diyerek yüksek sesle bir giriş yaptım.

"La bağırma bağırma dikkatimi dağıtıyorsun. Okey oynuyoruz şurda!" dedi bir numaralı Celil abim.Çünkü parmak hesabı yapıyordu zavallı.

FİRUZEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin