Can I Touch You -|Seongjoong

2

+Ne demek Seonghwacım her zaman. Neyse hadi ben kaçtım.

"Bencede yok ol Yunho!" tabiki bunu içimden demiştim.

~
~

Yunho'ya gitmesini söylemiştim ama şimdi ikimiz baş başa ne yapacağımızı bilmiyordum. İçeriye davet ettim ve koltuklara oturduk.

-Yunho rahatsızlığım hakkında haber vermiş sanırım.

Sessiz sessiz oturmaktan hoşlanmamıştım. Madem birlikte yaşayacağız onu tanımalıyım değil mi?

+Ah evet. İnsanlarla temas edemiyorsun değil mi?

-Evet, maalesef.

+Çok özel olmazsa bu hastalığın doğuştan mı sonradan mı olduğunu sorabilir miyim?

-5 yaşında başladı.

+Travma sonucu sanırım.

-Nerden bildin?

+Henüz öğrenci olsamda tıp okuyorum. Bi zahmet bileyim değil mi?

-Ah doğru ya. Unuttum.

Gülümsedi.

+Sorun değil. Bi sıkıntı olursa söyleyebilirsin.

-Teşekkürler.

Nazik biriydi. Bu huyu hoşuma gitmişti.

-Karnın aç mı kahvaltı hazırlayayım?

+Yok yedi-

Bianda karın gurultusu odada yankılanmıştı. Gülümsedim.

-Sandviç hazırlıyorum hemen.

+Olur

Ben salondan çıkarken onunda etrafa göz attığını fark ettim.

-İstersen evi gez. Sonuçta deneme süreside olsa 3 gün birlikteyiz.

+Teşekkürler

Aynı anda odadan çıktık. O diğer odaları gezerken bende sandviçleri hazırlamaya başladım. Ben onları hazırlarken telefonum çaldı. Ekrana baktığımda "Baş belası" yazısıyla karşılaştığımdan telefona cevap verdim.

-Yunho evden gideli 15 dakika olmadı.

+Bende iyiyim Hongjoongum. Seni sormalı?

-Ne istiyorsun?

+Napıyorsun?

-Sandviç hazırlıyorum Yunho. Bişey mi oldu?

+Ne sandviç mi? Yumurta koyma sakın. Sen hep yumurtalı yaparsın sandviçi.

-Neden koymayayım?

+Seonghwa'nın alerjisi var.

-Sen nerden biliyorsun bunu?

+Senin alerjin olduğunu söylediğimde o da kendi alerjisini söylemişti.

-Anladım. İyi ki dedin. Şimdi pişiriyordum yumurtayı. Başka bir şeye alerjisi var mı?

+Süt ürünlerinin hepsi.

-Oha bu çocuk ne yiyor? Neden bu kadar zayıf olduğu belli oldu.

+Neyse napıyorsunuz diye sormak için aramıştım.

-Sandviç hazırlıyorum işte neyse hadi yarın okulda görüşürüz.