الفصل 35

194 5 0
                                    

الفصل 35
واضطرت اشجان انها تقعد مع مامتها علشان تراضيها
وملقيتش زينة غير احمد تنزل معاه تجيب لوازمهم هما الاتنين
حتى فستان الخطوبة وهى بتشتريه مكنش معاها غير احمد
وقبل ايام من الخطوبة
اتصل بيها بهاء
"ازيك يا زينة...ايه ياحبيبتى عاملة ايه"
"الحمدلله"
"الخطوبة امتى وفين وقوليلى مش عايزة حاجة اجيبهالك"
"لا شكرا ...كل حاجة تمام والخطوبة يوم الخميس "
"طيب عزمتى عمك وعماتك"
"اه طبعا ماما عزمتهم"
"طيب انا كنت عايز كام كارت كده اعزم صحابى"
"معملتش كروت ومفيش مكان لحد زيادة خالص"
"ماشى ماشى براحتك...اشوفك يوم الخميس"
وفى الخطوبة...
كانت نانسى متعلقة بهاء اللى شايلها فى حضنه طول الوقت
رغم ان عدت ال5 سنين اللى انه شايلها
وكل شوية يستغل ان اشجان مضطرة تتعامل معاه قدام الناس...يكلمها ...ويقف جنبها فى الصور

بعد الخطوبة بيومين...وبعد ما رجعت مى من المحل
"ماما انا هقولك حاجة وعارفة انك هتصوَتى"
"اوعى تقوليلى عريس... هرقع بالصوت الحياااااااااانى"
"طيب مش تسمعينى الاول"
"مش عايزة اسمع سيرة عرسان خالص"
"بصى بقى مليش دعوة هو قال عايز رقم التليفون ويكلمك "
"هو مين اصلا"
"فاكرة قبل خطوبة زينة بيوم لما روحنا نشترى ماكياج وانتى كنتى معايا...اللى واقف فى المحل ده اتفاجئ انى بشتغل فى المحل اللى جنبهم وكان اول يوم ياخد باله...لما اخدت اجازة بقى اليومين اللى فاتوا كلم صاحب المحل وسأل عليا وقال انه عايز يتقدملى"
"انا مش عايزة حد يكلمنى"
"خلاص ابقى قوليله بقى لما يكلمك صاحب المحل اداله الرقم وانا فى الاجازة... بس انتى كده هترفضى من غير سبب"
"لما يبقى يتكلم ونشوف"
وفى نفس اليوم اتصل شادى... بأشجان
وعرفها بنفسه انه بيشتغل فى شركة الصبح وفى محل الماكياج ده بالليل وانه جاهز يخطب على طول وهيجيب شقة وشبكة معقولين
ومقدرتش اشجان من ذوقه تقول لأ
اتحججت انها هتسأل عليه الاول
ولما قالت لعلى وسأل عليه وعلى عيلته... مكنش فيه اى حاجة تستوجب الرفض
وبدأ شادى يلح ان اهله ييجوا يخطبوا مى رسمى
وقالت اشجان انها مش هتعمل غير خطوبة وشبكة ومفيش كتب كتاب خالص غير مع الجواز...وافق شادى
بس طلب ان مامته تزورهم علشان يتعرفوا على بعض

بعد خطوبة زينة بأسبوعين... اشترى احمد الشقة
وبدأ يوضب فيها... وكانت كل حاجة بتخلص بسرعة
وفى يوم...فى الشغل
"بصى يااشجان... انا كنت فاكر ان خطوبتهم ممكن نقعدها شوية بس لقيت ان كل حاجة بتخلص...ايه رايك نجوزهم بقى "
وسكتت اشجان... كل تفكيرها تجيب منين فلوس لجواز زينة
"هاااا قلتى ايه؟؟؟ متهيألى مفيش داعى نستنى هما وبيحبوا بعض الشقة وبتخلص..العفش يتجاب فى ايام"
"طيب ان شاءالله"
ولما رجعت اشجان من الشغل...لقيت زينة بتلبس
"انتى رايحة فين"
ردت زينة والفرحة بتنط من صوتها
"استاذ كريم مدير الشركة اتصل بيا واعتذر وقال ان السرقة اتكررت كتير وانهم عايزين يرجعولى فلوسى ووصل الامانة"
"بجد يازينة...ياما انت كريم يارب... وشوفى بقى الخبر التانى شكرى عايز يجوزكم فى اسرع وقت"
"بجد... الحمدلله يارب خبرين حلوين فى يوم واحد"
"بس انا مش عارفة هعمل ايه واجيب فلوس منين"
"بصى ياماما... ال700جنيه على غويشتى يساعدوا"
"هما يساعدوا بس مينفعوش برضه... طيب قولى هعمل جمعية بس لسه حاجات كتير"
ردت حكمت"انا هجيب لها السجاد اللى اقدر عليه... ومش هى عندها حاجات قبل كده"
"الحاجات الموجودة بسيطة لسه محتاجين كتير"
"ماما...مش لازم تجيبى حاجات كتير وغالية هاتى الاساسيات بس واللى تقدرى عليه لايكلف الله نفسا الا وسعها"
"ومنظرنا قدام الناس"
"نجيب اللى ظاهر اوى كويس واللى مدارى نجيبه على قدنا"
ونزلت زينة راحت الشركة...واخدت فلوسها
وفى نفس اليوم... اتصل عادل يسأل عليهم
وحكت له اشجان على كل التفاصيل
"متقعديش يا اشجان اللى ييجى نصيبها سهلى الامور"
"انا والله عايزة اجوزهم النهاردة قبل بكرة بس اعمل ايه"
"اللى ينقص عليكى فى جواز زينة انا هبعتلك فلوس تجيبيه"
"ربنا يسعدك ويكرمك يا اخويا يارب"
"متشيليش انتى هم بس... والعريس اللى جاى ل مى ايه اخباره"
"على سأل عليه وقال كويس واهله كويسين"
"طيب على بركة الله"
"واحدة واحدة انا مقدرش على الاتنين فى وقت واحد"

اشجان لكاتبة دينا عمادحيث تعيش القصص. اكتشف الآن