20 .bölüm

4K 112 13
                                    

Diyip telefonu kapattım.

Elisanın ağzından;
"Günaydın çiçek."

"Günaydın günaydın da hayırdır sen hazırlanmışsın nereye gidiyorsun?"

"İş bulmaya sonuçta burda kalamam ." Dediğimde telefonuyla sürekli mesaj yazmaya çalışıyordu.

"Haklısın ama daha erken değil mi?."

""Yok hatta geç bile kaldım ." Dedim ve çiçeği öpüp evden çıktım .

Çarşıya geldiğimde etrafı inceledim . Yani kötü değildi sonuçta çalışabileceğim bir sürü cafe vardı . Daha fazla beklemeden cafenin birine girdim .

"Hoş geldiniz."

"Hoş buldum ."

"Buyrun şöyle geçin ."

"Yok ben oturmaya gelmedim iş arıyorum yani eğer cafeniz de eleman ihtiyaç varsa çalışabilirim."
Dediğimde adam suratıma baktı.

"Maalesef şuanlık ihtiyaç yok ."

"Peki kolay gelsin." Diyip cafeden çıktım .

Saate baktığımda 2 ye geliyordu. Ve ben hala iş bulamamıştım . Sabahtan beri cafe cafe geziyordum ve soluklanmak için banka oturdum . Baya iyi gelmişti. Sağ tarafa döndüğümde 2 tane siyah giyimli adam dikkatimi çekti . Sanki beni takip ediyorlardı yada bana öyle gelmişti. Daha fazla orda oturup kafayı hepten sıyırmadan banktan kalktım. İş aramaya devam ederken son 2 cafenin kaldığını fark ettim . Son şanslarımdı. Ümitsiz bir şekilde cafeye girdim buradanda kesin eli boş dönücektim. 

"Hoşgeldiniz buyurun."

"Yok teşekürler ben iş için geldim yani eğer cafenize eleman arıyorsanız çalışabilirim. " Dedim ve o derin sessizlik tekrar oldu .

"Aslında lazım isterseniz bu konuları burda değilde odamda konuşalım." Dediğinde resmn mutluluktan havalara uçmuştum.

Adamı takip edip odasına geçtik. Odasına girdiğimde gayet güzeldi. Eliyle oturmam için işaret etti. Bende gülümseyip oturdum.

"İsminiz neydi ?"

"Elisa ."

"Elisa hanım şöyle diyim size, 1 senelik garsona ihtiyacımız var eğer kabul ederseniz ona göre sizi işe alayım."

Cevap vermeden önce biraz düşündüm. Ve 1 sene toparlanmam icn yeterliydi, ilerisine daha sonra bakıcaktım. Adamı daha çok bekletmeden cevap verdim.

"Sorun değil 1 senede olsa çalışırım." Dedim adam biraz şaşırmıştı.

"Tamam ozamn yarın başlayabilirsiniz çalışmaya."

"Teşekkürler."diyip odadan çıktım.
Cafeden çıktığımda, bankta otururken gördüğüm adamaları tekrar gördüm. Bu sefer emin oldum beni takip ettiklerine, hızlıca yürüyüp izimi kaybettirmeye çalışacaktım. 

Bir süredir kalabalık çarşı içinde yürüyordum ve arkamı kontrol etmek için döndüm. O adamları göremedim. Önüme dönüp yoldan taksi çevirdim.

   Eve geldiğimde yani çiçeklerin evine ,evde kimsenin olmadığına emin olup duşa girdim. Duşu fazla tutmadan hızlıca duş alıp çıktım .
Odaya gelip üstümü giyindim. Yatıcağım zaman karnımın guruldaması buna izin vermedi . Yemek yemeye mutfağa indim  ve eve çiçek geldi .

"ELİSAA."

"Burdayım çiçek,mutfakta."

"Naptın iş bulabildin mi?"

Psikopat Mafya (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin