Psikopat Mafya (+18)

25.bölüm

Elisadan ....

    Uyandığımda eski evimizdeydim. Gerçekten ailemin  var olduğunu bildiğim daha doğrusu kandırıldığım evde . Annemin nefis yemeklerinin kokuları ,emirin bana karşı sevgisi sanki yaşadığım onca şey rüyaymış gibi geliyordu.
Sahi nasıl buryaa gelmiştim. Peki ateş o neredeydi ?

"Elisa ."

Oturduğum yerden kalkıp hızlıca mutfağa gittim .

"Efendim anne ."

"Hadi annem sofra hazır ."

Anneme tamam dedikten sonra babamı çağırmak için çalışma odasına gittim . Her zamanki gibi telefonda konuşuyordu ama bu sefer konuşması çok farklıydı . İlk defa babamı bu kadar mutlu görüyordum  resmen mutluluktan havalara uçucaktı.
Kapıyı tıklattığım anda babamın bakış açısı bana döndü . Sonrada telefondaki kişiye yalan söyleyip kapattı.

"Ne var elisa ."

"Yemek hazır baba ."

"Güzel hepiniz masada olun güzel haberlerim var ."

"Güzel haber mi ?."

"Evet elisa güzel haber hemde snein sayende , biliyor musun ilk defa bir işe yaradın ."

"Nasil yani ?."

"Yemekte açıklayacağım."

Dediğinde hızlıca odadan çıktım. Babamda arkamdan yavaş yavaş geliyordu. Masada yerimi alıp babamı ve emiri beklemeye başladım.

Bu akşam mutluydum çünkü ilk defa kavgasız akşam yemeği yiyecektik . Çoğunlukla babam anneme kavga ederdi. Annemin akşam için özenle hazırladığı yemekleri alıp çöpe bile atmışlığı olmuştu.  Ona veya anneme birşey olmazdi yine aç kalan biz olurduk. Emirle ikimizi odamıza gönderip kimse aşağı inmeyecek diye tehdit ederdi. Bizde inmeye cesaret edemezdik.

"Sevgili ailem bugünün mutluluğunu elisaya borçluyuz."

"Ne diyorsun sen Adnan."

"Elisa ailemizi kurtardı beni kurtardı. Açıkçası bunu ondan beklemiyordum."

"Baba ben bir şey yapmadım ki."

"Yaptın elisa ,ateşi bana getirdin."

"Ne?."

Kafamı tabağımdan kaldırıp dikkatlice babamın gözlerinin içine baktım .

"Ateşi kandırıp bana getirdin elisa bu iyiliğini hiç bir zaman unutmayacağım sevgili kızım ."

"Ne diyorsun sen baba ben böyle bir şey  yapmadım ."

"Yaptın elisa hemde baban için yaptın ."

Masaya iki elimle vurup ayağa kalktım.

"YALAN SÖYLÜYORSUN OYLE BİR SEY YAPMADIM."

" İnanman için kanıtım var sevgili kızım istersen onun leşine bakmaya gidebiliriz."

Dediğinde gözlerimden yaşlar akmaya başladı.

"Hayır baba hayır nolur onu öldürdüğünü söyleme."

"Evet aslında bunu senin yapman gerekliydi ama senin yerine ben hallettim."

"Adnan sen naptın ?."

"Ayla sen karışma."

"Şimdide katil mi oldun ."

"SANA KARIŞMA DEDİM."

Anneme vurmasın diye ortaya atılıp ateşi görmek istediğimi söyledim. Babamda lafımı düzeltip ateşin leşi diye tamamladı. Kafamı önüme eğip kendimden iğrendim.  Ben bunu nasıl yapabilirdim ,nasıl aşık olduğum adama ihanet edebilirdim?  Ben ona gitmiştim evet ama onun kuyuusunu kazmaya değil onu affetmeye.