Psikopat Mafya (+18)

22.bölüm

Müdürün beni beklediğini ve aşırı sinirli olduğunu da söyledi.

Müdürün odasına geldiğimde oturmam için başıyla işaret etti .

"Elisa bu olanları birde senden dinlemek istiyorum."

"Anlatayım."

"Lütfen."

"Şimdi müşteri kahve istedi bende kahveyi almak için gittim sonra hazır olduğunda aldım tepsiyi müşteriye götürmeye, ııı sonra  kız önümdeymişti . Yana kayayim derken tepsi kızın başının üstünden geçti ."

"Daha demin hastaneden haber geldi durumunun iyi olduğunu söylediler."

"Geçmiş olsun ozaman ."

Dediğimde ayaklandım.

"Elisa , birdaha böyle bir şeyle karşıma gelirsen kovulursun ."

"Anlaşıldı." Dedikten sonra hemen odadan çıktım . Aslında bütün suç Ateşindi hem Neden bu kadar yakışıklıydı ki? Allah Allah .

Tekrar masalarımın yanına gittiğimde ateşin hala burda olduğunu fark ettim .
Hızlıca yanına gittim.

"Sen  neden hala burdasın?."

"Seni bekledim ."

"Neden ."

"Noldu kovuldun mu ? Eğer kovulduysan ve işe ihtiyacın varsa benim özel asistanım olabilirsin."

"Kovulmadım ve senin özel asistanlığına da ihtiyacım yok."

"Peki güzelim sen bilirsin."

"Güzelim deme bana."

"Tamam yavrum ,hesabı alabilirmiyim işe geç kalıyorum da ."

Derin bir iç çekip ateşin yanından ayrıldım . Hesabı alıp tekrar onun yanına giderken masada  olmadığını fark ettim .  Masanın yanına geldiğimde kahve fincanın altına sıkıştırılmış 500 TL'yi gördüm.  Ama hesap sadece 30 TL'di . Parayı alıp içeri götürdüm. Hesaplara bakan ablaya parayı verip müşterinin fazla verdiğini söyledim. Oda 470 TL'sini bana uzatıp bahşişin dedi .
Şaşırmıştım yani bu kadar bahşiş olmazdı .

"Şanslısın sanırım senin masana oturan kişi iş adamı falandı ."

"Sanırım ." Diyip yanından ayrıldım.
Ateşten sonra masama 2 grup gelmişti ve gayet güzel bir gün geçirmiştim. Belkide ilk iş günüm olduğu içindir . Tabi ateşin yüzünden bı kızı yaktiğımı saymazsak .
İş yerindeki herkesle vedalaşıp cafeden ayrıldım . Bir süre  öylece yürüdüm. Kafam çok karışıktı yani Ateş pişman olmuş gibiydi. Yada benim onu affetmem için oyun oynuyordu.
Daha fazla yürümek istemediğim için taksi çevirip bindim. Eve geldiğimde taksiciye parasını ödeyip taksiden indim.
Eve baktığımda yaklaşık 1 haftadan beri burdaydım ve hala kendime kalıcak ev bulamamıştım. Aslında çiçeğin ailesi bir şey demiyordu hatta babasının bir sabah kötü durumdaysan sana yardımcı olabiliriz kızım dediğini dahi unutmuyordum. Ama onalrdan yardım isteyemezdim .

"Hoş geldin eloş ."

"Hoş buldum çiçeğim ."

"Nasıl geçti ilk günün ."

"Harikaydı hatta anlatayım, herkesle tanıştım bir sürü arkadaş edindim ve cafede bir kızı yaktım."

"İyimiş ..bir dakika ne dedin sen kız mı yaktın ?."

"Evet ama benim suçum değil ateşin suçuydu."

"Dur bir tane daha şok geliyor . Ateş cafeye mi geldi ?."

"Evet ."

"Kızım şunu düzgün anlat hiç birşey anlamadım."
Dediğinde herşeyi başından anlattım .

"Vay anasını bak sen şu ateşe ."
Diyip sırıtmaya başladı.

"Zaten onun yüzünde de ilk iş günümde kovuluyordum."

"Bence ,sende onu kıskandır ."

"Onun gibi oyuncu değilim ben beceremem."

"Aslında aklıma bir seyelr geliyor ."

Dediğinde biraz düşündüm. Sanki dediği şeyler mantıklı geldi .

"Ne gibi?."

"Ateşi kıskandırmak için bizim barışı çağıralım hem ateş kadar yakışıklı bence, onu senin yanında gördüğü anda çıldırıcak ."

"Ya başım belaya girerse ."

"En fazla ne olabilir ki."

"Tamam ozaman yapalım."

"Ben barışla konuşayım önce ."

Onu onayladiktan sonra telefonunu eline aldı . Umarım başıma daha büyük bir bela gelmezdi .

ATEŞİN AĞZINDAN;

    Planım tıkır tıkır işlemişti. Elisayı kendime bir adım daha yakınlaştırmıştım .
Aslında çokta kolay olmadı .
Cafeye gitmeye karar verdiğimde birkaç kız ayarlayıp onlarıda cafeye çağırdım. Sonrada kızlara işaret verip elisanın yakınında beni konuşmaya başlamalarını söyledim. Eğer elisayı tanıyorsam konuşmalarından sonra kıza gıcık olacağını biliyordum. Planım güzel işleyince devamıda gelmişti. Ama elisanın kızı yakacağı hiç aklıma gelmemişti .

Saate baktıgimda adamlarıma verdiğim süre doluyordu. O gelmeden kalkıcaktım ki elisanın geldiğini gördüm .

"Sen neden hala burdasın?."

"Seni bekledim ."

"Neden ."

"Noldu kovuldun mu ? Eğer kovulduysan ve işe ihtiyacın varsa benim özel asistanım olabilirsin."

"Kovulmadım ve senin özel asistanlığına da ihtiyacım yok."

Eninde sonunda benim olacaksın elisa ama daha vakit var .

"Peki güzelim sen bilirsin."

"Güzelim deme bana."

"Tamam yavrum ,hesabı alabilirmiyim işe geç kalıyorum da ."

Hesabı getirmeye gittiğinde cebimden bir miktar para çıkarıp kahve fincanın altına sıkıştırdım . Masadan kalkıp cafeden çıktım .

"Adam konuştu mu?."

"Yok abi konuşmadı."

"Tamam beni dışarıda bekleyin."
Diyip depoya girdim .  Girdiğim anda Adnanın - elisanın babası -köpeği sırıtmaya başladı.

"Burdan sapasağlam çıkabileceğini düşünmüyorsun değil mi?."

Dediğimde adam dik dik yüzüme baktı . Benimle de konuşmayacağını anladığım için
Masanın üstündeki telefonunu alıp rehbere girdim . Tek bir kişi kayıtlı olduğunu gördüm  oda adnan dallamasıydı. Rehberden çıkıp galeriye girdim ve gördüklerimle sinirim iki katına çıktı .
Tekrar rehbere girip adnanı aradım.

" Elisayla konuşabildin mi?."

"Evet konuştum ve bana çok aşık olduğunu anlattı."

"Sen..."

"Görüşmeyeli uzun zaman oldu Adnan KORKMAZ."

"Senden korkacağımı falan mı sandın ?."

"Türkiye'ye ayak bastığın anda Azrailin olacağım."

"O biraz zor eskisi gibi değilim, daha çok güçlüyüm."

"Seni dört gözle bekliyorum."

Dediğimde gülmeye başladı. Bu adamın sesine dahi dayanamıyordum.

"Son olarak  adamına söyleceğin şeyler var mı?."

Cevap vermedi.

"Bende öyle düşünmüştüm." Diyip yüzüne kapattım.