Biyolojik annemmiş. Böyle söyleyince de bir garip oluyor ya.
- Biliyorum bize alışman zor olacak ama denesek olmazmı kızım.
- Bakın Yasemin hanım az önce 17 yılımın yalan olduğunu öğreniyorum ve size hemen alışmamı bekleyemezsiniz. Sizde farkındasınız ki ne kadar gerçek ailem olmasalarda 17 yıl boyunca ben onlara anne baba dedim ve hemen size anne baba diyemem.
- Biliyorum kızım biliyorum ama en azından denesek. Bizimle gelsen olmaz mı?
- Bu kararı vermek benim içinde zor ama reşit olmadığım için mecburen sizinle gelmem gerekiyor.
Bir anda bana sarılınca ne yapacağımı şaşırdım.
Öyle durmasana gerizekalı gerçek annen o senin sarılsana.
Hemen kendime gelip sarılışına karşılık verdim.
- Teşekkür ederim kızım. Çok teşekkür ederim.
O arada bir öksürük sesiyle ayrılmıştık.
Ahh biyo babaymış. Bir dakika bu niye böyle bakıyo. Neyse çok ta takmamak lazım. Şimdi bu bakışıyla beni öldürür falan. Mcmdödnfnndnd
- Hanımlar gitsek mi artık?
Arabanın olduğu tarafa doğru yürümeye başladıklarında bende peşlerinden gittim. Yola çıktığımızda kulaklığımı takıp müzik açtım İrem derici düşler ülkesinin gelgit akıllısını açıp dinlemeye başladım. Bu aralar gerçekten İrem dericinin şarkılarına takmış durumdaydım. Keşke bu şarkıları onunla dinleyebilseydim. Hayatımdaki keşkelerin hep o oldu.
Ben düşüncelere dalmışken ağladığımı daha yeni farkediyordum.
Hemen gözyaşımı silip yolu izlemeye devam ettim.
Yarım saat sonra gösterişli bir evin karşısında durduk. Yasemin hanım kapıyı çaldığında kapıyı yirmili yaşlarında bir kız açtı. -Hoşgeldiniz Boran bey.
-Sizde hoş geldiniz küçük hanım.
Ben ve küçük hanım mı?
- ismim Umay. İsmimle seslenmeniz yeterli hanıma gerek yok. Deyip içeri geçtim salona geçtiğimizde iki çocuk oturuyordu. Büyük olan neden bana benziyor gibi duruyor?
Kfnfnfndcndmnd slk senin ikizin olabilirmi acaba? Sen bu beyinle bu zamana kadar nasıl yaşadın ya?
Neyse şuan seninle uğraşamam Şaziye lütfen gidermisin?
Oovvv rica ettiğine göre konu ciddi galiba e gideyim ben o zaman. Akşam uğrarım ama.
İyi tamam uğrarsın.
Şaziyeyle uğraşmayı bırakıp biyolojik aileme baktım. Böyle demekte hoş olmada da yapacak birşey yok.
Yasemin hanım bana o iki çocuğu göstererek
- kızım bu kardeşin Ege ve ikizin umut. dediğinde ikisi de hemen ayağa kalkıp o -benim bir ikizim yok dedi ikizim olacak kişi. Onun arkasından Ege de
- evet baba benim de bir ablam yok nerden geldiğini bilmediğimiz bir kızı neden evimize getirdiyseniz ya hırsızsa yaşadığımız herşeyi tekrar mı yaşayalım o da Sinem gibidir. Dedi
Böyle demesiyle gözlerim doldu. Gerçekten kimse tarafından istenmemek çok kötü birşey. Üzüldüğümü belli etmeden Yasemin hanıma dönüp
-bana kalacağım odayı gösterirmişsiniz lütfen
dedim.
-tabi kızım gösteririm deyip merdivenlere doğru ilerlemeye başladı. Ben arkasından ilerlerken salondan hala bağırış sesleri yükseliyordu.
Sonunda bir kapının önünde durduk kapıyı açtığında
-burası senin odan kızım beğenmediğin birşey olursa söyle değiştirelim. Dedi
- teşekkür ederim Yasemin hanım. Deyip odaya girdim o da kapıyı kapatıp gitmişti. Yatakta yatarken müzik açıp düşünmeye başladım. Bunları neden ben yaşıyorum ki? Kız çocukları annelerinin kaderini yaşar derler. Acaba Yasemin hanım' da mı benim yaşadıklarımı yaşadı. Umarım yaşamamıştır. Bazen geceleri kabus görerek uyanıyorum. O' da uyanıyormudur geceleri? O da benim gibi her gece kendini öldürmek istemişimdir? Her gün kendinden nefret etmişmişim? Ben böyle düşünürken ağladığımı farketmemişim bile. Ağladığım duyulmasın diye ağzımı kapattım. Her zaman yaptığım gibi. Ağlayarak uykuya daldım. En son hissettiğim şey kapının açılıp kapanması ve saçımda hissettiğim eller.
Uyandığımda Yasemin hanım yanımda uyuya kalmıştı. Bu durum beni gerçekten tebessüm ettirdi.
Onu uyandırmadan yanından kalkıp lavaboya gittim. Elimi yüzümü yıkayıp geri odaya gittim. Yasemin hanım ayakta beni bekliyordu.Geldiğimi gördüğünde
-bende seni uyandırmaya gelmiştim kızım uyuduğunu görünce uyandırmak istememiştim. Sonra da uyuya kaldım.
-sorun değil Yasemin hanım. İnelim mi aşağıya?
-hadi inelim. Diyerek kapıyı açtı ve geçmem için yol verdi.
Aşağıya indiğimizde salona geçtik salonda tanımadığım iki adam oturuyordu.
Galiba abilerim oluyorlar.
-kızım bunar abilerin uraz ve arda.
Allah var ikisi de çok yakışıklıydı ama bana neden böyle baktıklarını hâla anlamış değilim.
Ben böyle kendi kendime düşünürken bize kapıyı açan kadın yemeğin hazır olduğunu söyledi.
Yemek odası olarak düşündüğüm odaya geçtiğimizde herkes masaya oturdu.
Herkes sessizce yemeğini yerken şu mahşerin dört atlısı bana bakıyordu.
Sessizce önümdeki yemeği yerken boran bey bana birşey sordu.
- kızım sen hangi okulda okuyorsun?
-lider Anadolu lisesi boran bey.
Bey dediğim anda yüzü asılmıştı. Ama ne yapabilirim ki hemencecik baba diyemem ya. Kendini toparlayıp tekrar konuşmaya başladı.
- Okulundan memnun musun peki. Bak eğer memnun değilsen seni bizim okula kayıt ettirelim.
- Memnunum boran bey merak etmeyin. Hem arkadaşlarım da orada o okuldan ayrılmak istemiyorum.
Orda oruspu kızları dövcem demiyor da arkadaşlarım orda diyor. Bilmiyoruz sanki senin arkadaşlarının senin peşinden geleceğini.
Sus kız.
Her türlü haklı olmak zorunda değilsin.
- sevgililerin de oradadır senin. Gelmemen boşa değildir.
Ahh tahmin edin kim dedi. Arda salağı. Uraz ne kadar sinirli bakarsa baksın asla laf söylemiyordu. Ama arda öylemi her lafa atlıyor amk.
-Sevgilim olduğunu bilmiyordum. Ama olsa da seni ilgilendirmezdi. Ayrıca kendini örnek göstermen hiç hoş değil. Yoksa sen böyle mi yapıyordun?
Kdndnfnxnnj kudursun slkjxjdjdjxjcjkxnxmdmxmc
Kız ilk defa doğru dedin ya. Nasıl kıpkırmızı oldu kxjdndndndjdnjdnd
- çocuklar kavga etmeyin lütfen. Bana dönüp
-tamam kızım sen nasıl istersen öyle olsun. Ama en ufak bir olayda bizim okula geçersin olurmu?
Buldum da bunayacak değilim ya hemen kabul ettim.
- olur olur benim için farketmez.
Bundan sonra yemek sessiz geçmişti.
Yemekten sonra salona geçip oturmuştuk. Herkes kahve istemişti ama ben yine kendimi şaşırtmayacak çay istedim. Gerçekten şaşırmıyorum ya bir kere alıştırdılar bana birdaha da bırakamadım. Bağımlısı oldum da denilebilir.
Ben böyle çayımla aşk yaşarken Yasemin hamım bana seslenmişti.
- kızım o kadar seslendim neden cevap vermedin?
-dalmışım kusura bakmayın. Ne sormuştunuz?
-bize kendinden bahsetsene biraz.
- ne söyleyeyim ki? Siz sorun ben söyleyeyim.
- kaç sevgilin var? Ahh gerçekten yeter ama he
-senin aksine hiç sevgilim olmadı arda Abi.
Dediğim an kıpkırmızı kesilmişti. Tam ayağa kalkıp bana bağıracağında boran beyin bakışlarını görüp yerin oturdu. Sırıtarak önüme dönerken urazın bana gülümseyerek baktığını gördüm. Ona baktığımı anladığında hemen önüne dönmüştü. Yanakları mı kızardı onun?
- en sevdiğin yemek ne kızım?
Ahh bunu soran Yasemin hanım. Benim ne kadar obur olduğumu bilseniz ne yapardınız acaba?
- yemek ayırt etmem. Ama dışardan yemek yemeyi sevmem genellikle evde kendim yapar yerim.
Bunu dediğim an ikizim olacak kişi
- hiçim dışardan yemezsin? Dedi.Açıkçası beklemiyordum bu soruyu. Sesimdeki şaşkınlık yüzüme bulaşmıştı.
-hayır. Mecbur kalmadıkça yemem. Hem evde yemek varken dışardan niye yiyeyim ki?
Bunu dediğim anda boran bey ve Yasemin hanımdan kahkaha sesleri yükseldi. Neye gülüyorlar ki? Yanlış birşey mi dedim.
Ben böyle saf saf düşünürken yüzüm nasıl bir hal aldıysa Ege ve umutta gülmeye başlamıştı.
- ay gerçekten Ural'ın kopyasısın kızım. Dedi Yasemin hanım. Ural galiba abilerimden birisi. Neyse çokta sorgulamamak lazım.
- alerjin varmı kızım?
- hayır yok.
Off çok sıkıldım he. Uykum da geldi. En iyisi uyumak.
- Yasemin hanım izninizle odama çıkabilirmişim?
-tabi kızım çık dinlen sen. Çocuklar sizde hadi bakalım.
- anne biz küçükmüşüz ya bu saatte uyuyalım? Valla çocuksun Ege kusura bakma ben kendimi çocuk gibi görüyorsam sende çocuksundur.
- anneye itiraz mı ediyorsun sen bakim. Hemen uyumaya.
Odaya çıktığımda duş alıp uyumak için hazırlanmıştım. Telefonuma alarmı kurup yattım.
