Ford çatı katına çıkmıştı, esen gecede artık yerinde olmayan altıncı parmaklarına bakıyordu. İhaneti o denli acı bir şekilde hissediyordu ki... Bunu istemeden yaptığını biliyordu ama yine de canı acıyordu. Onu hâlâ çok seviyordu.
Bir şarkı mırıldanmaya başladı.
"Kafeste bir baykuş
Yaşını gösteriyorsun
Sevimliliğin bozuldu.
Bir değişiklik olmazsa, sen kayıpsın, tükenmişsin zamanın sayesinde.
Sahadasın, sonra arkadaşımın evine girdin.
Sanki karanlıktaki parıltılar gibi.
Hayat birden heyecan verici ve yeniydi.
Senin ve benim aramda olan sadece komforlu bir yalan.
Ben inanan bir aptalım, sen gözlerime baktığında
Katil, yapayalnız.
Kafataslarının üzerinde
Gücün çok zayıf.
Sesini yükseltiyorsun.
Hiçbir seçeneğin yok altın kaplama hapsinde."
Şarkı bitiğinde yanına biri oturmuştu. Ford ona baktı. Preston... Onun burada ne işi vardı?
Preston "Ne yapıyorsun?" diye sordu.
"Yansıtıyorum...." dedi Ford
Preston gökyüzündeki dolunaya bakarak iç çekti. "Pekala ,dur o zaman. Sürekli saçma sapan dertlerini haykırmanı duymak can sıkıcı."
Ford öfkeyle ona döndü. "Neden hala buradasın? Her şeye rağmen sürekli bu evin içinde dolanıp duruyorsun."
Preston güldü. "Sana eziyet etmeyi seviyorum. Yaptığın şeyi sana sürekli hatırlatmak istiyorum."
"Ne yaptığımı biliyorum. Birini incitirsem kendimi kötü hissederim ama bunu benim yapmadığımı ikimiz de biliyoruz." dedi Ford elini Preston' ın göğsüne bastırarak, Preston dikkatini ona vermişti. "Sen ve ben tek bir nedenden dolayı arkadaştık; lanet olası bir şeytanı görmek için ,başka bir şey değil." Ford onu ittirdiğinde Preston bir tepki vermedi, oldukça şaşkındı, Ford asla isyan etememişti.. "Bunca yıl bizi rahat ettirmek istedim, bu arkadaşlığa sahip olmak için ama asla yeterli olmadı. Sürekli hakaretlerine ve zulmüne katlanmamın tek sebebi o normal bir hayat yaşamak istememdi." Ford ayağa kalktı." "...Bunu daha fazla yapamam. Çıkmanı istiyorum. Şimdi."
Preston da ayaklandı, kaşları çatılmış ve öfkelenmişti "ÇIKMAMI derken ne demek istiyorsun?"
"Defol demek istiyorum!" diye bağırdı Ford. ""Bu lanet barakadan, hayatımdan defol!"
Preston ona tokat atmaya kalkıştı. "Nasıl cüret edersin?!" Ama Ford onun havadaki elini yakaladı. "Northwest ailesinin geri kalanının ne düşüneceğini düşünüyorsun?"
Ford Preston' ın elini ittirdi. Neredeyse dengesini kaybedip çatıdan düşüyordu. "Senin kibirli ailen umurumda değil! Arkadaşlığımızdan istediğim tek şey çoktan bitti. Yani, bitti! Ben artık bıktım!"
Preston suratını astı. "Sadece bir şeytanı sevmen için mi arkadaştık yani?"
Ford açıkça "Evet." dedi.
Preston mırıldandı. "...En azından dürüstsün." Ardından kıkırdadı ve ardından gülmeye başladı. "Tek arkadaşım ve beni diğer kasabalılar gibi dışlamayan tek kişi de beni kullanıyordu.. NE GÜZEL BİR GÜN!!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Goth Au / Gravity Falls -Bitti-
Acak-Tamamlandı- Gravity Falls ama Herkes gotik ve emo! "Şu lanet karga ne oluyor?" "Bu yüzden, burada, Gizemli Kulübe grubundaki bizden, bitmemiş işinizi halledeceğimize söz veriyoruz ya da paranız gitti ve asla geri alamazsınız ve bize kötü bir incele...
